Gedig: Die seemeeu

Argieffoto van seemeeue Foto: bertvthul, Pixabay

Argieffoto van seemeeue Foto: bertvthul, Pixabay

Uys Krige (1910 – 1987)

Tussen die wit huis
en die wit huis,
teen die wit wolk,
teen die grys berg
hoog bo die see
silwer en grys
silwer en grys
van golwe aaneen
tot die verste vaal
horisonne heen,
styg en daal,
styg en daal
die wit seemeeu
aaneen
alleen…

Wat sing die see?
Wat kla die wind?
Wat roep die meeu?
Wat snik die hart
aaneen
alleen?

Die see sing,
die wind kla,
die meeu roep,
die hart snik
tussen die wit huis

en die wit huis
op die helder dag
silwer en grys,
silwer en grys;
waarheen?
waarheen
aaneen
alleen, alleen, alleen?

ondersteun maroela media só

Sonder Maroela Media sou jy nie geweet het nie. Help om jou gebalanseerde en betroubare nuusbron se toekoms te verseker. Maak nou ’n vrywillige bydrae. Onthou – ons nuus bly gratis.

Maak 'n bydrae

Nou pra' jý

7 Kommentare

Genis ·

die see sing
die bamboes se wiegelied
soos roeiende slawe
vasgeketting aan verdriet

Eliza-beth ·

Genis?? Mooi man – a poet and you show it, of ‘n aanhaling van iemand anders?! Dankie Maroela, geniet altyd die gedigte afdeling baie!

johann muller ·

Ek het vir my pa n gedig met sy af sterwe geskryf, ook vir my vriend wat op kersdag verdrink het, hoe kan ek dit plaas.

Genis ·

Eliza-beth, ja ek het dit geskryf. Sommer net om Uys te antwoord. Dankie vir die mooi woorde.

Strussbob ·

Ek geniet hierdie gedigte soos mens uitsien na jou gunsteling poeding. En ek lees hulle hardop sodat my ore dit ook kan geniet! Dankie

Het jy iets op die hart? Maroela Media se kommentaarfunksie is ongelukkig gesluit oor die Paasnaweek. Kom kuier gerus later weer!

Nuuswenke kan deur hierdie vorm gestuur word.