Elisabeth Eybers (1915 – 2007)
Altyd ʼn besem iewers teen ʼn muur,
maaltye nooit op die gepaste uur.
Agendalose dae waardeur sy leeg,
hardnekkig en skaars doelbewus beweeg.
Strykgoed wat moedeloos oor ʼn stoelrug hang,
gebare sonder afloop en aanvang.
Ou briewe onbeantwoord, deurmekaar
papiere en pille in één laai opgegaar.
Dankbaar om haar in jou groot hart te strek
en tog verknog aan haar klein skulpomtrek.
O ordenende teëvoeter, wees
gewaarsku, stuur haar liewer na haar lees.
O wee, die gesang is uit! Kommentaar word ná 48 uur op ʼn artikel op Maroela Media gesluit. Kom kuier gerus verder op ʼn meer onlangse artikel.
3 Kommentare
E Eybers op haar swakste
En tog is Eybers op haar swakste steeds beter as baie van die hedendaagse versmakers.