Freda Plekker (1927 – 1973)
Jerusalem 1966
In wasgoedtaal gesels die wind
oor balkonne
blind
en wimperloos
wat oor die Negev staar
en twintig eeue ween en klae
deur smal skagte
oor die mea culpa mea culpa
wat hulle dra
kringvormig
ʼn viëtnamese sirkeldig
bid Chagall se brandglasvensters
die gryswit stad
uit gryswit steen
tot feller lig
bondels olywe groet my
met ʼn shabat shalom
een
met ʼn duisend jare
om haar hoof
soos ʼn duisend blare
het my in gedempte groen gevra
wat in die albasterkruike
van my oë was
ek antwoord:
dis die wêreld wat ek dra
dis mea culpa mea culpa maxima.