Gedig: Haelwit gestapelde wolke

Argieffoto (Foto: Dimitris Vetsikas/Pixabay)

Toon van den Heever (1894 – 1956)

Die haelwit gestapelde wolke,
Paleis deur die winde gebou!
Hoe sou ek hul heimnis vertolke
En saggies dit fluister vir jou?
Verguld steek die domme nog witter
Af teen die velde van blou,
Soos jou oë, en perlemoer skitter
Soos dou.

Sal ek fluister? Ons ryk in die weste
Word van sieraad ontbloot;
Die winde verstrooi nou ons veste –
Selfs wysheid moet dood;
Maar wyl lippe op lippe kan bewe,
Bied my jou mond, Lief, bied nou
Eer ons gloed, eer ons hartstog begewe,
Soos paleise deur winde gebou.

ondersteun maroela media só

Sonder Maroela Media sou jy nie geweet het nie. Help om jou gebalanseerde en betroubare nuusbron se toekoms te verseker. Maak nou ’n vrywillige bydrae. Onthou – ons nuus bly gratis.

Maak 'n bydrae

Nou pra' jý

2 Kommentare

Agie ·

Toon van den Heever se seun was 1970 tot 1990 ons huisdokter op Ermelo, wat ‘n lieflike mens.
Ek’s ook ‘n liefhebber van die digkuns
My Liefling skryf sulke toorgoed wat na skilderkuns klink
Ons oorlede pa het graag gedigte en rympies voorgedra van toeka. Dis nooit neergeskryf nie. Verlies vir ons taalgeskiedenis.
Bevoorreg om uit daardie era se digkuns te geniet.

O wee, die gesang is uit! Die kommentaar op hierdie berig is gesluit. Kom kuier gerus lekker verder saam op ʼn ander artikel.