Gedig: Huiskat

Argieffoto (Foto: Alexas_Fotos, Pixabay)

Argieffoto (Foto: Alexas_Fotos, Pixabay)

Elisabeth Eybers (1915 – 2007)

Die kat strek hoog op vier strak bene, buig
behaaglik om haar luiperdlies te lek,
rol om en lê fluwelig oopgevlek
dat keel en bors en buik die son kan suig.

Ons noem haar “kat” want sy is sonder siel
en anoniem. Smal skerwe van agaat
staar koud uit die driehoekige gelaat.
Arglistig, vloeibaar, soos ʼn blink reptiel

van los en lenig wees versadig: sy
sal nooit – die veearts het haar “reggemaak” –
ekstase en angs van lewe voortbring smaak,
sal, steeds eenselwig, alle teerheid stuit.
Ek hol my hand behoedsaam, smalend sluit
sy haar oë kronkel by my greep verby.

ondersteun maroela media só

Sonder Maroela Media sou jy nie geweet het nie. Help om jou gebalanseerde en betroubare nuusbron se toekoms te verseker. Maak nou ’n vrywillige bydrae. Onthou – ons nuus bly gratis.

Maak 'n bydrae

Nou pra' jý

4 Kommentare

Griki ·

Elisabeth Eybers het duidelik nie katte geken of hulle baie liefde gegee nie.

Eliza-beth ·

‘n Goeie gedig wat net SOMMIGE geite/karaktertrekke van ‘n kat vasvang. Katte is ook darem liefderyk en vryerig en sag en snoesig en myne se goudgeel oë en gesigte waarvan die bek altyd in ‘n glimlag is, is van my liefste goed. Hul verskaf my hope pret en ek kan baie lag vir hulle. O, en myne het elkeen ‘n naam (hul is beslis nie net “kat” nie)maar dan ook klomp ander name (wat hul albei goed ken) wanneer ek met hul gesels. Sal nooit kan kies tussen hulle en my 5 woewe nie, ek lief hul almal ewe veel.

Suzette ·

Dis jammer dat Elizabeth so ñ eensydige kil beeld van katte gee, hulle is wel onafhanlklik, soms afsydig, dikwels snaaks, spelerig en liefdevol – die helfte is haar nie vertel nie!

Het jy iets op die hart? Maroela Media se kommentaarfunksie is ongelukkig gesluit oor die Paasnaweek. Kom kuier gerus later weer!

Nuuswenke kan deur hierdie vorm gestuur word.