Gedig: Opstaankoffie

Argieffoto Foto: piafvintagefrench.com

Argieffoto Foto: piafvintagefrench.com

George Weideman (Geb. 1947)

kyk, die sterre het deurgebrand
in die ooste gloei die as
gekamerjas sit jy ketel op
en breek die mosbeskuit
wanneer jy buk oor my
sien ek die glimming van jou vel
buite kraai die roesbors haan
verlangs knipper die môrester
ek proe die koffie op jou tong
en snuif anys en wilderoosmaryn
ek snuffel oor jou bokkiespoor
die nag se buitelyn vervaag

ondersteun maroela media só

Sonder Maroela Media sou jy nie geweet het nie. Help om jou gebalanseerde en betroubare nuusbron se toekoms te verseker. Maak nou ’n vrywillige bydrae. Onthou – ons nuus bly gratis.

Maak 'n bydrae

Nou pra' jý

3 Kommentare

Eliza-beth ·

Mal hieroor – ek ruik die koffie… o en daardie anysbeskuit van my ma!

Marieka Visagé ·

Pragtig! Laat my dink aan Boerneef se
“Ek wil ‘n ruik kan ruik as ek koffiewater kook…”
Boerneef praat van die tjoiingbos en renosterboskole, en beklaag die feit dat hy nou “elektries” moet kook.

O wee, die gesang is uit! Die kommentaar op hierdie berig is gesluit. Kom kuier gerus lekker verder saam op ʼn ander artikel.