Gedig: Oulaas

Foto: Corbis Flirt / Alamy/Alamy

Foto: Corbis Flirt / Alamy/Alamy

Charles Fryer (Geb. 1946)

Dis oulaas stap, Pa:
jy in die middel en ons,
stram in kispakke,
maar regop, jóú seuns,
elk aan ʼn handvatsel.

Dis half swaar, Pa.

Ons is gewoond saamstap
en die suidewind
is bitterbos en reën.

Voor die kampie op die bult
wag die volk
om vir Pa te sing,
hul gesigte dobberend in die middagson.

Pa het dié tyd
altyd
ʼn bietjie gaan skuinslê.

-Calvinia, 1970

ondersteun maroela media só

Sonder Maroela Media sou jy nie geweet het nie. Help om jou gebalanseerde en betroubare nuusbron se toekoms te verseker. Maak nou ’n vrywillige bydrae. Onthou – ons nuus bly gratis.

Maak 'n bydrae

Nou pra' jý

5 Kommentare

Eliza-beth ·

…trek my keel nou toe. Digters is geseënd om so baie met so min woorde te kan sê.

Liza ·

Dit is so mooi…..sien dit voor my geestesoog…..seuns (in ons geval, dogters) wat Pa se kis dra….’n laaste saam stap….

ladybug ·

Wens ek het dié gedig gehad toe ons 10 jaar gelede my papa na sy laaste rusplek op aarde geneem het …

Het jy iets op die hart? Maroela Media se kommentaarfunksie is ongelukkig gesluit oor die Paasnaweek. Kom kuier gerus later weer!

Nuuswenke kan deur hierdie vorm gestuur word.