Petra Müller (1935-)
elke dam het sy reier,
’n witte, so wit soos jou hemp
in die skemer – nee, nie so wit nie,
jou hemp was witter, hoewel dit nou nog nie skemer
is nie, soos dit destyds was
en nog steeds is jou hemp die witste
want dit sal weer skemer word
Sal graag n ontleding wil he van die gedig. Iemand dalk iets wys?
Dit is ‘n persoonlike versugting en hunkering na die ongeëwenaarde geliefde, die geloof dat dit wat was, weer sal wees.
Baie dankie