Alles deur die skrywer Chris Chameleon

“Na wat vir my na meer as twee minute voel, sien ek dit met my eie oë …”

“Ek kom nie eens verby die eerste sin nie. Hy wil eenvoudig nie luister nie, hy val my in die rede, berispe my as ek wil deurdruk en dreig later met ernstiger gevolge as ek hardnekkig my sê probeer inkry …”

“Maar, het jy nog iets om te sê?” Conrad leun agteroor in sy sitplek aan die tafeltjie waarby ons gepeusel het voor die vertoning, skynbaar onbewus van die trefkrag van sy stelling, skryf Chris Chameleon.

My nuuskierigheid noop my toe tot ʼn oproep na een van Suid-Afrika se groot vragmotorvervoermaatskappye, met die versoek om twee dae saam te ry vir lewenservaring, skryf Chris Chameleon.

Vandag is dit anders; kennis is grotendeels van sy angel ontneem deur die inligtingsrewolusie. Want ons lewe nou in ʼn tyd waar kennis oor absoluut alles binne ʼn ommesientjie in die palm van jou hand beskikbaar is, skryf Chris Chameleon.

“Hoe ouer ʼn mens raak hoe moeiliker word dit om sterk vriendskappe te smee. Die aanvanklike ontmaskering wat met onskuldige gemak onder kinders die fondasies lê vir ʼn lewenslange vriendskappe, word met die jare moeiliker.”

Teen die dood self beskerm God nie, die dood is immers die onmisbare voertuig wat Sy mense weer terug aan Hom besorg, maar teen spesifiek die gruwel van die dood, dáárteen beskerm God.

As mens is ons deur die gang van ons ontwikkeling ingerig om ten eerste op die onmiddellike te fokus, ʼn neiging wat verskerp word deur gevaar of onbekende omstandighede.

ʼn Mens kan net hoop en bid dat dit ʼn tyd vir herontdekking van mekaar kan word en veral dat ouers meer tyd met hulle kinders en met mekaar spandeer.