Alles deur die skrywer Chris Chameleon

My nuuskierigheid noop my toe tot ʼn oproep na een van Suid-Afrika se groot vragmotorvervoermaatskappye, met die versoek om twee dae saam te ry vir lewenservaring, skryf Chris Chameleon.

Vandag is dit anders; kennis is grotendeels van sy angel ontneem deur die inligtingsrewolusie. Want ons lewe nou in ʼn tyd waar kennis oor absoluut alles binne ʼn ommesientjie in die palm van jou hand beskikbaar is, skryf Chris Chameleon.

“Hoe ouer ʼn mens raak hoe moeiliker word dit om sterk vriendskappe te smee. Die aanvanklike ontmaskering wat met onskuldige gemak onder kinders die fondasies lê vir ʼn lewenslange vriendskappe, word met die jare moeiliker.”

Teen die dood self beskerm God nie, die dood is immers die onmisbare voertuig wat Sy mense weer terug aan Hom besorg, maar teen spesifiek die gruwel van die dood, dáárteen beskerm God.

As mens is ons deur die gang van ons ontwikkeling ingerig om ten eerste op die onmiddellike te fokus, ʼn neiging wat verskerp word deur gevaar of onbekende omstandighede.

ʼn Mens kan net hoop en bid dat dit ʼn tyd vir herontdekking van mekaar kan word en veral dat ouers meer tyd met hulle kinders en met mekaar spandeer.

‘Noudat jou lewe van geen waarde meer vir jou is nie, wy dit toe aan ander. Bring die vreugde wat jou nie beskore is nie aan ander. En die betekenisloosheid van alle inspanning wat jou eie lewe kenmerk, span jou vir ander in.’

Mens merk in die boere om ons dat daar harde bene gekou word. Dapper glimlagte veg teen die stryd om nie as grynse te vergestalt nie …

En nou, die pas afgelope week, net toe ek dink ek is vir ewig gevestig in my sieninge, kom daar weer ʼn wending op my af, so onverwags soos die halftoon klimmetjie by “… die pand van ons erfnis geslag op geslag…” in die vlaglied.

Hulle het stil geraak en my aangekyk. Ek het my keel skoongemaak en plegtig verklaar: “Ughem… ek wil net sê, ek gaan nooit trou of kinders kry nie.”