Kom ons bou!

Flip Buys, voorsitter van die Solidariteit Beweging. Foto: Reint Dykema

Daar is deesdae genoeg rede om moedeloos te raak. Die nuus se daaglikse dosis van korrupsie, wanbestuur en strafloosheid lei tot negatiwiteit en pessimisme oor die toekoms. Mense voel tereg bitter oor die wanbesteding van hul hardverdiende belastinggeld, oor die onbevoegde regering en oor die dubbele standaarde met rassesake.

Die gevaar is dat dít wat in die land gebeur ʼn mens só negatief kan maak dat ons nie meer hoop vir die toekoms sien nie. Hierdie toekomsloosheid word dan aan ons jong mense oorgedra wat op hul beurt dan ook hoop vir die toekoms verloor. Moedeloosheid lei tot magteloosheid wat verlammend op almal inwerk. Negatiwiteit voel dalk geregverdig, maar dit bring nie oplossings nie – dit tap net energie.

Afrikaners se geskiedenis was egter nog altyd ʼn verhaal van krisisse wat oorkom word en nie een van ondergang daardeur nie. Ons het nog altyd ons geskiedenis gemaak, en is nie net déúr die geskiedenis gemaak nie. Ons historiese suksesresep was nog altyd “skeppende vernuwing volgens beproefde waardes”. Pres. Paul Kruger se laaste boodskap was nie dat die beste uit die verlede net behou moet word nie, maar dat ons daarmee ʼn toekoms moet bou.

Die skeppende energie waarmee ons historiese krisisse nog altyd oorkom is, spreek van vindingryke kulturele ondernemingsgees eerder as ʼn moedelose aanvaarding van die onafwendbare “werklikhede”. Die sleutel hiertoe was nog altyd ʼn begeesterde verantwoordelikheidsbesef en ’n sin vir dringendheid. Afrikaners het dinge nie net aan die staat oorgelaat nie, maar sterk gemeenskapsorganisasies gebou om ons doelwitte te bereik. Ons het nie net gewag dat dinge self beter word nie – ons het dinge self verbeter. Die geheim was dat ons nie net bly hoop het die see word kalmer nie; ons het sterker skepe gebou. Ons sit nie net en wens nie; ons werk met werklikhede.

Dít was die kulturele kapitaal waarmee ’n land opgebou is, deur skole en universiteite, dorpe en stede, banke en maatskappye, en kerke en hospitale te bou. Natuurlik leef ons nou in ander tye, maar die basiese beginsels bly dieselfde: hou moed, neem verantwoordelikheid, begin met die werk, en hou aan, hou vol en bou op. Die afgelope jaar het weer gewys dat ons voorouers se opbougees nog in ons is. Neem nou maar die twee verhale van Afrikaans. Die een gaan oor die staat se afbreek van Afrikaans in ons universiteite, skole en die openbare sektor. Daarteenoor gaan die ander oor die opbou van Afrikaanse instellings soos Pretoria FM, Akademia, Maroela Media, Afrikaanse kuns en musiek, en nog vele meer.

Die afbreek- en oorvatkultuur onderliggend aan die aanval op Afrikaans en Afrikaners se kulturele bates gaan nie die voorstanders daarvan help nie. Kyk maar hoe dit by die meeste histories Afrikaanse universiteite, dorpe en stede gaan. Daar het nog niks blywends tot stand gekom deur af te breek nie. Beskawings kom tot stand deur opbou, nie deur afbreek nie.

Kom laat ons dus nie mekaar moedeloos praat nie. Die verlede gaan nie terugkom nie, die hede gaan nie weggaan nie, en die toekoms gebeur nie vanself nie. Kom ons bou!

• Hierdie nuuskommentaar word deur Pretoria FM verskaf. Luister daagliks na Klankkoerant op Pretoria FM vir die jongste nuuskommentaar.