Redakteursbrief: Hoop ten spyte van vlaag plaasaanvalle

Susan Lombaard, uitvoerende hoof en redakteur van Maroela Media Foto: Noeleen Foster

In die afgelope 18 dae was daar reeds minstens 30 plaasaanvalle in Suid-Afrika. Tydens hierdie aanvalle is minstens 11 mense vermoor. Die skokkendste hiervan was waarskynlik die grusame moord op twee egpare, Gert Smuts en sy vrou Paulina, albei in hul 70’s, en hul seun Louis en skoondogter Belinda, albei in hul 40’s, op die plaas Modderbult in Mpumalanga. Louis en Belinda se kinders het in hierdie aanval hul ouers én grootouers verloor. In nog ʼn voorval buite Hartbeespoortdam in Noordwes is ʼn vrou deur aanvallers gedreig met verkragting, en ʼn pistool is teen haar agtjarige dogtertjie se kop gedruk.

My eie meisiekind is 10, en my seuntjie 7. Toe ons meisiekind vyf was, het daar een keer ʼn rower wat by bure probeer inbreek het, oor die muur gespring na ons toe, en in haar pophuisie in die tuin weggekruip. My dogtertjie het gehoor toe ons iemand daarvan vertel, en sy het tot vandag toe nooit weer in haar pophuis gespeel nie.

Die trauma waardeur hierdie agtjarige dogtertjie gegaan het, is verskriklik en ondenkbaar.

ʼn Soektog na mediadekking wat aan hierdie 30 plaasaanvalle gegee is, lewer nie veel op nie. Met die uitsondering van Maroela Media is daar net hier en daar en slegs oor die mees grusame plaasaanvalle en -moorde verslag gedoen deur digitale nuuswebwerwe en hul gedrukte eweknieë.

Dit wil blyk dat plaasaanvalle deesdae dieselfde status geniet as padongelukke – ʼn minimum lewensverlies of ʼn bepaalde graad van grusaamheid word vereis voor so ʼn aanval as nuuswaardig beskou word.

In 2016 het die waarnemende nasionale polisiekommissaris, luitenant-generaal Khomotso Phahlane, dit tydens ʼn mediakonferensie duidelik gestel dat plaasmoorde vanaf verlede jaar as prioriteitsmisdaad beskou sou word en die aandag sou kry wat dit verdien.

Met 15 aanvalle in twee en ʼn halwe weke wil dit egter lyk asof sommige media en sommige polisielede ewe min aandag en prioriteit aan plaasaanvalle en plaasmoorde gee.

Die resultate van ʼn navorsingstudie wat Maroela Media in 2016 gedoen het om Afrikaanssprekendes se moraal te probeer bepaal, beaam wat ons reeds weet: 99% van die respondente het saamgestem dat die land se regering korrup is; 80% het aangedui dat hulle en hul geliefdes nie veilig voel in die land nie, en 77% het min of geen hoop gehad dat die land se ekonomie en finansies reggeruk kan word. Van almal wat die vraelyste voltooi het, het 84% gesê dat hulle baie meer angstig is as ʼn paar jaar gelede en 90% het aangedui dat hulle nie dink hulle kinders het ʼn toekoms in SA nie. ʼn Mens kan hierdie persentasies afspeel teen plaasaanvalsyfers, wat maar een van die faktore is wat tot gevolg het dat mense onveilig voel en angs ervaar.

Maar uit die navorsing wat gedoen is, is daar ook enkele ligstraaltjies wat ʼn mens gerusstel dat Afrikaanssprekendes nie heeltemal hopeloos geword het en moed opgegee het nie.

Altesaam 70% van die respondente het aangedui dat hulle voel hulle kan private produk- en diensleweringsinstansies vertrou. Ongeveer 67% van die respondente het gesê hulle stem tot ʼn groot mate of volkome saam dat hulle die vrugte daarvan sal pluk as hulle hard werk, en 72% het gesê hulle glo hul toekoms is in hul eie hande, ten spyte van omstandighede in die land. Altesaam 91% het aangedui dat hulle Afrikaanssprekend is, en trots is daarop. Gevra oor hoe hulle hul eie identiteit sien, het die grootste persentasie geantwoord dat hulle hulself in die eerste plek sien as Christene, en eers daarna as Afrikaans, Suid-Afrikaners of Afrikaners.

Ons moet bly vertrou dat Afrikaanssprekendes, ten spyte van terugslae en aanslae, nuwe hoop sal kry in hul identiteit as Christene en in hul karakter as hardwerkende landsburgers wat hul toekoms in hul eie hande neem. Mag jy, ten spyte van die misdaadstatistiek, ook deel wees van die statistiek van dié wat nie gaan lê nie.

Groetnis, en sterkte
Susan Lombaard
Uitvoerende hoof: Maroela Media