Stop die kriminalisering van ons geskiedenis!

Wie’t nou ooit kon dink dat nie eers meer ons verlede veilig sou wees in die nuwe Suid-Afrika nie! Die ANC gebruik die monument-krisis nou as ’n gulde geleentheid om die Afrikaner se verlede te kriminaliseer.

Die strategie is om hulle weergawe van die geskiedenis as die amptelike en enigste waarheid oor die verlede op te dis. Die rede hiervoor is baie eenvoudig: As almal oortuig kan word dat al die landsprobleme uit die kriminele verlede spruit, dan regverdig dit die ANC se radikale beleid om teen die Afrikaner te regeer. Dis hoekom pres. Jacob Zuma nou weer gesê het die Afrikaner-standbeelde moet op ’n plek bewaar word waar vertel kan word wie hierdie mense was wat vir apartheid as misdaad teen die mensdom verantwoordelik was.

Maar was apartheid werklik ’n misdaad teen die mensdom? Beteken dit dat ons voorouers misdadigers was? Maar die belangrikste vraag is: Moet ons en ons kinders nou permanent vir hierdie “misdaad” gestraf word? Kom ons kyk na die feite.

Koue Oorlog

Tydens die Koue Oorlog het die VSA en die Sowjet-unie deurlopend probeer om mekaar in die verleentheid te stel en om die onverbonde en Derdewêreld-lande aan hulle kant te kry. Elke moontlike tegniek is gebruik en misbruik om mekaar in die verleentheid te stel en steun vir hulle onderskeie magsblokke te werf. Die troefkaart van die Kommunistiese blok was dat die Oosblok nooit kolonies in Afrika gehad het nie, maar slegs Westerse lande. Die Kommuniste se “satellietstate” was in Oos-Europa, Asië en Suid-Amerika. Die Westerse lande het gevolglik met die probleem gesit dat die Sowjet-unie hulself met redelike geloofwaardigheid kon aanbied as die “bevryder” van koloniale Afrika. Die Oosblok het die steun van Afrika-state baie nodig gehad as ’n blokstem in die Verenigde Nasies, om grondstowwe in Afrika te kry en om die Weste van steun en grondstowwe te ontneem. Hierdie mededinging tussen die Ooste en die Weste het tydens die Koue Oorlog gereeld vuurwarm geword. Die Sowjet-unie en die Oosblok het daarom die feit dat die Suid-Afrika van die sestigers pro-Westers en anti-Kommunisties was, gebruik om die steun van Afrika-lande te verkry. Die strategie was om apartheid as die beleid van Suid-Afrika as ’n misdaad teen die mensdom verklaar te kry. Hierdie projek was deurspek van politieke skynheiligheid, omdat die Kommunistiese lande aan veel erger misdade skuldig was as waarvan hulle Suid-Afrika beskuldig het. Dieselfde kan van talle Afrika-lande wat hulle gesteun het gesê word.

Apartheid as misdaad

In 1973 is apartheid as ’n misdaad teen die mensdom verklaar deur die algemene vergadering van die VN en is die voortspruitende internasionale konvensie oor die onderdrukking van apartheid opgestel. Die ondersteuners van hierdie inisiatief was almal lede of ondersteuners van die Sowjet-blok, al het hulle self nie ’n rekord van die beskerming van menseregte gehad nie. In talle van hierdie lande is miljoene mense weens Kommunisme dood, ’n ideologie wat weens die magsverhoudinge van lande soos die Sowjet-unie en China nooit as ’n misdaad teen die mensdom verklaar is nie.

VSA teenstem

Hierdie verklaring is nie deur lande soos Amerika en Brittanje gesteun nie. Die VSA het so ver gegaan as om die volgende te laat notuleer: “We cannot accept that apartheid can be made a crime against humanity. Crimes against humanity are so grave in nature that they must be meticulously elaborated and strictly constructed under existing international law.” Daarom het die VSA en die voorste Westerse lande openlik geweier om die resolusie te steun of te bekragtig. Hierdie konvensie, wat ’n duidelike poging van die Sowjet-blok was om die VSA te isoleer, was ’n groot propaganda deurbraak vir die ANC, wat deur vernuftige propaganda die indruk geskep het dat die hele wêreld apartheid as ’n misdaad teen die mensdom beskou.

Apartheid en Nazisme

Apartheid was nie gegrond op die mislukte rasse-ideologie van Hitler se Duitsland nie, maar op die hoofstroom in die Westerse denke oor ras tot ongeveer die einde van die vyftigerjare. Dr. H.F. Verwoerd het Duitsland besoek voordat die Nazi-party ’n beduidende faktor was, maar in sy klasnotas ná sy terugkeer het hy die idee van biologiese verskille tussen die “groot rasse” verwerp. Daarmee saam het hy die idee dat rasse se innerlike vermoëns verskil afgewys, en opgemerk dat wat na vaardigheidsverskille tussen wit en swart gelyk het, bloot kultuurverskille weens historiese ervaring was. Prof. David Welsh van die Universiteit van Kaapstad bevestig ook dat nieteenstaande sulke beskuldigings, min Afrikaners tydens die Tweede Wêreldoorlog Nazi’s geword het. Baie Afrikaners was daarteen gekant om aan Britse kant aan die oorlog deel te neem, en hulle skynbare simpatie vir die Duitsers en weerstand teen die Smuts-regering se oorlogspoging het eerder neergekom op die beginsel van “my vyand se vyand is my vriend” as steun vir Hitler.

Die invloedryke Potchefstroomse filosoof prof. H.G. Stoker het Nazisme reeds voor die Tweede Wêreldoorlog as ’n “goddelose” ideologie beskryf wat deur geen Calvinis gesteun kon word nie. Verder het die liberale skrywer Alan Paton ’n vergelyking tussen Nazisme en apartheid selfs as ’n “prostitusie van taal” beskryf.

Hoewel Verwoerd nie met die rassistiese aanname saamgestem het dat wit mense biologies of geneties meerderwaardig is nie, het hy soos die meeste wit meningsleiers in die wêreld van die tyd geglo dat biologiese herkoms saam met kultuur onveranderlike eienskappe van sosiale identiteit is. Verwoerd het juis geglo dat die ontbondeling van Suider Afrika, op die Europese model, sou kon lei tot vryheid vir alle groepe in hulle eie land. Hoewel die beleid uiteindelik nie daarin geslaag het nie, tot groot konflik en veroordeling gelei het en teen die tagtigerjare op ’n onderdrukkende noodtoestand uitgeloop het, kan dit nie met misdadige ideologieë soos Nazisme en Kommunisme vergelyk word nie.

Diskriminasie

Die probleem is dat die algemene beoordeling van apartheid gewoonlik nie rekening hou met die algemene denkklimaat oor die kwessie van ras gedurende veral die eerste helfte van die vorige eeu nie. Toe die Wetsontwerp op die Verbod op Gemengde Huwelike in 1949 voorgestel is, het meer as 30 state in die VSA byvoorbeeld nog sulke wetgewing gehad. Die VSA het eers in 1965 rassediskriminasie landswyd afgeskaf.

Eers teen die einde van die 1950’s het daar in die Weste ’n ommekeer in rassebetrekkinge gekom, en het Europa vinnig van sy kolonies ontslae begin raak en het die Amerikaners integrasie begin versnel. Die druk teen rasseoorheersing het ook begin opbou en die algemene afgryse in Europa oor die Nazi-gruweldade het ’n rasse-ideologie grondig diskrediteer. Die winde van verandering het sterk oor die wêreld begin waai, en apartheid het die teiken van die nuwe onafhanklike state in die Verenigde Nasies geword.

Kommunisme as misdaad

Terwyl die ANC gereeld kragdadige uitsprake maak oor apartheid en kolonialisme, rep dié party nie ’n woord oor die bloedige geskiedenis van die Kommunistiese ideologie waarmee hulle al die jare intiem verbind is nie.

Die bom bars

Hoewel Kommunistiese gruweldade vir dekades verswyg is, het die bom uiteindelik in 1997 gebars met die verskyning van ’n opspraakwekkende boek oor die Kommuniste se bloedige geskiedenis. Die boek se gepaste naam is The Black Book of Communism, en is deur verskeie gesaghebbende akademici geskryf. Hierin is die misdade van Kommunistiese regerings uiteindelik blootgelê nadat Kommunistiese argiewe na die Koue Oorlog oopgestel is. Hoewel linkse apologete dadelik probeer het om die boek verdag te maak, het die feite vanself gespreek. In die Duitse uitgawe het Joachim Gauck, die latere Duitse president, byvoorbeeld self ’n  hoofstuk geskryf, en in die VSA is die boek deur Harvard Universiteit uitgegee.

Misdadige regeringstelsel

Die redakteur het in hierdie boek nie doekies omgedraai nie. Hy sê dat Kommunistiese state massamisdaad in ’n volledige regeringstelsel omskep het, en dat bykans honderd miljoen mense slagoffers van hierdie ideologie was. Daarvan het 65 miljoen mense in China gesterf, 20 miljoen in die Sowjet-unie, 2 miljoen elk in Kambodja en Noord-Korea, bykans 2 miljoen in Afrika, en 1 miljoen in Oos-Europa. Die boek se gevolgtrekking is dat Kommunistiese regimes verantwoordelik is vir ’n groter getal dooies as enige ander ideologie in die geskiedenis. Die redakteur beweer ook dat die Nazi-konsentrasiekampe volgens die voorbeeld van Kommunistiese kampe ingerig is.

Kriminele Kommuniste

Ten spyte van linkse pogings om die boek se geloofwaardigheid in twyfel te trek, word die Black Book of Communism vandag wêreldwyd as gesaghebbend aanvaar. Die New York Times het verklaar dat daar nou geen onsekerheid meer bestaan oor die kriminele aard van die Kommunisme nie. Die Raad van Europa het die feite en syfers in die boek gebruik om in hulle Resolusie 1481 totalitêre Kommunistiese regimes te verdoem.

Daarom is dit so skokkend dat die regerende party in Suid-Afrika nog in vennootskap met die Kommunistiese party is, en dat hulle hoof boonop nog minister van hoër onderwys ook is. Dit het inderdaad tyd geword dat die kriminele aard van die Kommunisme aan die kaak gestel word.

Apartheid

Dit is so dat daar onder apartheid talle menseregtevergrype plaasgevind het, en dat daar volgens A.J. Christopher se Atlas van apartheid 76 politieke gevangenes vanaf 1960 tot 1991 in aanhouding gesterf het. Daarbenewens het daar ook ongeveer 20 000 mense in politieke geweld gesterf, waarvan ’n groot deel in gewelddadige konflik tussen die ANC en IVP was. Hoe tragies hierdie sterftes en vergrype ook al was, kan dit nie vergelyk word met die volksmoorde onder Kommunistiese bedelings nie.