Toespraak gee Trump-veldtog nodige momentum

Foto: facebook.com

’n Sesjarige swart meisie se briljante weergawe van “America the Beautiful”, ’n gay miljardêr uit Silicon Valley se vurige toespraak waarin hy sy steun aan Donald Trump toesê, die kandidaat se dogter Ivanka wat haar pa in een van die beste toesprake van die vier dag lange konvensie voorstel en die kandidaat self wat die langste aanvaardingstoespraak van ’n presidentskandidaat in meer as 40 jaar lewer, terwyl die skare aan sy lippe hang. Dit is die verhaal van die ongewone gebeure wat miljoene Amerikaners Donderdagaand vasgenael voor hul televisies laat sit het.

Met Donald Trump moet die ou bekende of dit wat as normaal in die Amerikaanse politiek beskou word, nooit verwag word nie. Die afgelope vier dae se Republikeinse konvensie in Cleveland, Ohio, was vol verrassings en goed wat soms die oë van gryskop politieke kommentators baie wyd laat rek het. Trump se onkonvensionele aanslag is egter juis wat hom die Republikeine se benoeming as presidentskandidaat besorg het en op die laaste groot aand het hy nie teleurgestel nie.

Trump het in sy toespraak van byna 80 minute eers ’n donker prentjie geskets van die enorme uitdagings wat die VSA vandag in die gesig staar. Temas soos armoede, misdaad, terrorisme, werksverliese weens swak handelsooreenkomste en staatskuld is meesterlik deur hom uitgepak. Trump het Hillary Clinton direk aan talle mislukkings gekoppel en Amerikaners aangemoedig om ’n ander rigting as die een wat die land die afgelope agt jaar geneem het, in te slaan. Daarna het hy op sy tipies populistiese manier ’n hele reeks beloftes aan die Amerikaanse bevolking gemaak. Die hoogtepunt van sy toespraak was toe hy ’n eenvoudige kontras tussen homself en Clinton probeer skets het deur Clinton se slagspreuk “I’m with her” te vervang met sy eie: “I’m with you – the American people!” Daardeur het hy die persepsie dat Clinton nie in voeling met gewone Amerikaners is nie beklemtoon en homself as die stem van gewone Amerikaners voorgestel.

Terwyl politieke kommentators op CNN, MSNBC en ander bekende televisiekanale met groot negatiwiteit op Trump se toespraak gereageer het, het die gewone Amerikaners dit duidelik baie positief ervaar. In ’n peiling wat deur CNN onderneem is in die uur nadat Trump sy toespraak gelewer het, het 57% van mense wat na die toespraak gekyk het dit as baie positief ervaar. Slegs 24% het negatief gereageer. Sowat 56% van respondente in die peiling het aangedui dat Trump se toespraak dit meer waarskynlik maak dat hulle vir hom sal stem.

In ’n tyd waarin byna 70% van Amerikaners voel dat hul land in die verkeerde rigting beweeg en waar daar ernstige teenstand teen gevestigde politieke belange is, het Trump met sy populistiese aanslag die politieke landskap in Amerika vir altyd verander.

In sy toespraak het hy temas aangeraak wat voorheen nooit deur ’n Republikeinse presidentskandidaat geopper sou word nie. Hy het met passie gepraat oor armoede en misdaad in minderheidswoonbuurte en het na swart Amerikaners en ander minderheidsgemeenskappe uitgereik. Hy het sy steun aan die gay gemeenskap belowe en het internasionale handelsooreenkomste, iets wat tot onlangs soos kroonjuwele in die Republikeinse Party beskou is, uitmekaargeskeur en China, Suid-Korea en ander lande van onbillike handelspraktyke beskuldig.

Trump se toespraak kan as nasionalisties of eerder patrioties beskryf word. Dit was gefokus op Amerikaners wat moeg is vir ʼn intervensionistiese internasionale beleid wat gereeld op oorloë uitloop en die optrede van politici wat nie gewone Amerikaners se behoeftes eerste stel nie. Trump wil duidelik ’n nuwe koalisie van werkersklas, laermiddelklas en gefrustreerde konserwatiewe voorstedelike en landelike Amerikaners daarstel sodat hy op 8 November genoeg stemme kan kry om as president aangewys te word.

Donderdagaand se toespraak was sonder twyfel Trump se beste nóg. Dit sal hom waarskynlik binne ’n dag of twee die voorloper in peilings maak. Dit beteken egter glad nie dat Trump nou die gunsteling is om president van die VSA te word nie.

Volgende week sal die Demokrate hul konvensie hou en sal miljoene Amerikaners weer na Clinton en haar boodskap luister. Dit sal die pendulum weer na haar kant toe laat swaai. Daarna lê drie maande van harde steunwerwing voor. Die Demokrate se grondvlakoperasie is tans baie beter as die Republikeine s’n. Clinton is ook ’n heelwat beter debatvoerder as Trump en die twee sal gedurende September en Oktober in drie debatte mekaar die stryd aansê.

Maar Trump se grootste uitdaging bly die demografie van die kiesers wat in November gaan stem. Sy steun onder minderheidsgroepe is steeds uiters beperk. Indien hy enigsins ’n kans wil staan om in November te wen, sal hy na minderheidsgroepe moet uitreik, maar ook daarin moet slaag om ’n baie hoë persentasie wit kiesers agter hom te verenig. Die somme, staat vir staat, tel nie tans in Trump se guns nie. Selfs al wen hy meer as 50% van die stemme gaan dit vir hom baie moeilik wees om die regte state te wen sodat hy in die Amerikaanse kieskollege kan wen. Onthou, George W. Bush het in 2000 byna 500 000 minder stemme as Al Gore gekry, maar omdat hy in die regte state gewen het, het hy die kieskollege gewen en uiteindelik president geword.

Donald Trump het na die Republikeine se konvensie heelwat momentum. Hy en sy veldtog sal egter baie meer moet doen indien hulle enigsins ’n kans wil staan om in November suksesvol te wees. Intussen moet Hillary Clinton steeds as die gunsteling om op 8 November te wen beskou word.