Dit is nie wát jy gaan studeer nie, maar dát jy gaan studeer

Foto: Unsplash/Pixabay.com

Deur Hannie Viljoen

In gr. 11 het ek my plek op die Top-10-akademie prysgegee weens ’n gebrek aan belangstelling. Ek het die skoolvakke as vervelig beskou en die buitemuurse aktiwiteite oormatig verken. Van drama, revue, redenaars, redaktrise van die skoolkoerant, hokkie, korfbal vir die dorpspan, SA water-aërobiese oefeninge, telling hou vir die eerste krieketspan tot selfs spanbestuurder van die eerste rugbyspan, het ek gereken dat ek my talente en gawes maar elders moet verken.

Dit het tot gevolg gehad dat my beste skoolvriendin tiende op die skool se Top-10 was, wat haar die domste van die slimmes gemaak het en ek met ’n elfde plek, die slimste van die dommes. Ek sê dit tong in die kies, maar met die hoop dat dit my beter sal laat voel oor my min belangstelling in akademie.

Ek wou graag na skool ’n diensjaar vir Christus doen of oorsee gaan au pair om vir myself tyd te maak om te besluit wat ek vir die res van my lewe wil doen. Dit is darem ’n geweldige groot verantwoordelikheid om op 18 te besluit wat jy vir ongeveer agt ure elke dag vir die res van jou lewe wil doen. My pa met al sy wysheid (dankie tog vir goeie pa’s) het gesê ek kan albei doen – sodra ek ’n graad het. Hy het geweet as jy uit die ritme van akademie is, sukkel jy weer om die pas op te tel.

Na afloop van die voltooiing van my honneursgraad in kommunikasie het ek tydens my meestersgraad ’n jaar in Nederland gaan au pair en die jaar daarna ’n week per maand ’n diensjaar vir Christus gaan werk, terwyl ek deeltyds op die Puk gewerk het. Vandag, sewe jaar nadat ek my nagraadse graad verwerf het, is ek tans besig met ’n Ph.D.-kwalifikasie in ontwikkelingskommunikasie. Nie omdat ek slim is nie, maar omdat ek hard kan werk en ek lief geraak het vir die akademie. Ja, jy het reg gelees – verlief geraak het op die leer van nuwe vaardighede en om ’n spesialiteit in my belangstellingsveld te bou. Ek glo dat jy altyd kan en moet leer. Dus, raak lief vir lewenslange leer.

Jy kan miskien nou vra: Waarom deel ek hierdie persoonlike inligting met jou? Omdat ek glo dat daar iewers ’n gr. 11‑ of 12-leerder sit en dink dat skool die “pits” is en hy of sy nie sterk genoeg akademies is om ’n tersiêre kwalifikasie te bekom nie, of net ’n gebrek aan belangstelling het.

Puberteit is aaklig, verhoudings tussen seuns en dogters op skool is ongemaklik en die vakke wat jy het, laat jou meestal onbekwaam en dom voel. Juis daarom moet jy ’n tersiêre kwalifikasie aanpak, want dit sal in jou belangstellingsveld wees, wat dit moontlik gaan maak vir jou om te presteer in dít wat jou passie is. Enige vak is moeilik, maar jy weet dat jy bereid sal wees om die ure in te sit in wat jou gelukkig maak en jou kennis sal opskerp. Só is studies ook. Jy lees en leer oor die dinge wat jou opgewonde maak. Vra vir enige persoon in die akademie, die meerderheid van studente vaar baie beter by ’n tersiêre instelling as wat hulle ooit op skool gevaar het.

As jy vandag nog op skool is of onlangs begin werk het, is jy in die gunstige posisie om by Solidariteit Jeug te kan aanklop vir raad of om jou belangstellingsvelde te toets. Hulle sal jou kan lei in die verkenningsproses van wat jy moet studeer.

Daarna kan jy by Solidariteit Helpende Hand vir ’n rentevrye studielening aansoek doen om jou finansieel by te staan op reis na jou akademiese kwalifikasie. Vanjaar se aansoeke sluit 30 September vir 2021 se studiejaar.

Tydens onlangse navorsing onder Solidariteit Helpende Hand se Studiefondssentrum en gemeenskapstudiefonds se studente wat hul tersiêre kwalifikasie verwerf het, het 75% van die 535 studente wat aan die navorsing deelgeneem het, aangedui dat hulle finansieel in ’n beter posisie as hulle ouers is. Sowat 70% van die studente het aangedui dat hulle finansieel by die kwalifikasie gebaat het, dat hulle ’n werk kon kry of dat hulle hul loopbane bevorder het. Dieselfde persentasie het na afloop van die voltooiing van hul kwalifikasie van geen inkomste nie of ’n inkomste laer as R10 000 per maand, tot meer as R15 000 per maand geskiet. Altesaam 60% van die studente het ook meer selfvertroue gekry en waardig gevoel omdat hulle hulself met ’n kwalifikasie kon toerus en kon bewys dat hulle ook tot meer in staat is.

’n Tersiêre kwalifikasie leer jou verantwoordelikheid, doelgerigtheid en uithouvermoë. Dit leer jou om klaar te maak waarmee jy begin. Dit leer jou dat akademie nie ’n kompetisie is nie, maar ’n interne prestasie, wat jy slegs vir jou eie gewin aandurf. Dit leer jou dat die wêreld jou niks skuld nie en dat jy vir jou eie toekoms verantwoordelik is. Dit leer jou om alles te gee om vir jouself ’n beter toekoms te bou én dit bou ’n brug na beter geleenthede.

Almal kan hulself met ’n tersiêre kwalifikasie toerus – mits jy dit doen in die veld waarin jy belangstel, anders sal jy moeilik die kwalifikasie voltooi. Dit is nie wát jy gaan studeer nie, maar dát jy gaan studeer het, wat jou van ’n beter toekoms en sterker identiteit voorsien.

• Hannie Viljoen is ’n navorser by Solidariteit Helpende Hand wat pas ’n studie gedoen het oor studente wat deur die Studiefondssentrum studeer het se finansiële posisie, hul beroepsloopbaan en werksomgewing ná afloop van hulle studies. Vir meer inligting oor die uitslae van die Studiefonds se navorsing, besoek gerus Helpende Hand se Studiefondssentrum.