Eerste motor? Jy hoef nie verder te Su(soek)ki

Suzuki Celerio (Foto: Verskaf)

As 24-jarige het ek nie gedink ek sal gou ʼn nuwe motor moet koop nie. Skaars uit universiteit met ’n pos op junior vlak en geen kennis van motors nie, het my getroue universiteitsmotor, wat ek as bevoorregte student by my pa gekry het, die ding gedoen.

Maar soos die lewe dit wil hê, begin jou getroue ryding jou geld kos nes jy uit jou pa se sak is. Die battery moet vervang word nadat ek by verskeie geleenthede gaan staan het en wat van die snaakse fluitgeluid wat die remme maak? Ek draai bloot die radio harder en hoop vir die beste.

Om sake te vererger hoor ek sowat twee maande gelede ’n groot slag terwyl ek by ’n rooi verkeerslig staan. ’n Motoris kon nie gou genoeg remme aanslaan nie en jaag van agter in my vertroueling in. Afgeskryf, bevestig die versekering.

So hier is ek nou. Vier-en-twintig jaar oud en verward aangesien een van die grootste besluite in ʼn mens se volwasse lewe op my wag. Wie onthou nié die eerste motor wat hy of sy gekoop het nie?

Dit is egter nie moeilik om vas te stel dat ek in die mark is vir ’n klein en betroubare ryding nie. Niks meer as ’n maandelike paaiement van R2 500 per maand nie, besluit ek.  Verder moet ek vrou-alleen veilig in my nuwe wiele voel.

’n Kollega stel voor dat ek die Renault Kwid en die Suzuki Celerio toetsbestuur. Albei klein. Albei bekostigbaar. Albei (hopelik) betroubaar.

Renault Kwid (Foto: Verskaf)

Renault Kwid

Met die oulike Kwid teen ʼn paaiement van sowat R1 900 per maand beskikbaar, het ek opgewonde agter dié stuur ingeskuif.

Aanvanklik voel die Kwid beter toegerus as die Celerio te danke aan ʼn radio met ʼn digitale skerm en wat vir Bluetooth en ʼn USB-stokkie voorsiening maak. Die deure sluit vanself en die vensters kan met die druk van ʼn knoppie oop en toe – alles luukshede wat ek nie voorheen gehad het nie.

Die vorm van die motor is ook vir my oulik. Stewig vir ʼn klein karretjie, besluit ek.

Met die aanskakel is die Kwid tot my verbasing egter minder oulik. Hy sukkel om weg te kom en is glad nie sag op die oor nie. Vasbeslote om van die Kwid te hou, oortuig ek myself dat ek aan die gebrom gewoond sal raak. Dit gebeur egter nie en halfpad op pad huis toe besluit ek dat die Kwid glad nie vir my lekker ry nie.

Dit is wel nodig om te sê dat ek nie veel van motors weet nie. Ek weet egter wel dat ek nie ʼn paaiement op ʼn motor wil uitgee wat nié vir my lekker ry nie.

Die petrolverbruik van die Kwid is wel nie sleg nie en ek sit voet in die hoek met my laaste trippie wat ek in hom aflê.

Suzuki Celerio binnekant (Foto: Verskaf)

Suzuki Celerio

Suzuki stuur die volgende week ʼn bloedrooi Celerio en moedeloos skuif ek hierdie keer sonder enige verwagting agter die stuur in.

Die Celerio se spesifikasievlak is effe laer as die Kwid s’n, hoewel sy radio ʼn cd-speler het wat Renault in sy motors uitfaseer het.

Die vensters is elektronies, maar die Celerio se deure sluit nie vanself nie. Dit is egter die enigste fout wat ek met die Celerio kan uitwys. Hoewel daar niks fêncy aan dié motortjie is nie, ry hy dadelik lekker en voel hy stewig op die pad.

Die brandstofverbruik is goed en die Celerio verbaas my soos ek die petrolpedaal al platter trap. Ek is dadelik teleurgesteld toe ek by my bestemming kom! Die eintste kollega wat my help met dié besluit het toe ʼn afspraak in Johannesburg en wil gou “my” Celerio leen. Hy jaag toe na die afspraak en kom terug heeltemal beïndruk deur die brandstofverbruik. Hy sê: “Al gee ʼn  mens hom gas,  gee die Celerio steeds 19,5 km/ℓ!”

Die Celerio het twee lugsakke teenoor die Kwid se een. Beide het ABS. As ʼn mens die Suzuki se standaarddiensplan van 2 jaar/30 000 km in ag neem, is hy beslis beter waarde vir geld as die Kwid. Met albei opsies in byna dieselfde prysklas besluit dié nuwe volwassene sonder twyfel op die Suzuki Celerio.

Nou vir ʼn lening by die bank kry! Ek raak sommer weer angstig.

Dié twee vergelyk só: