Nuuskommentaar: Diere vergiftig voor rooftogte

Argieffoto: Pixabay

Misdaadvlakke is so hoog dat dit amper onwaarskynlik is dat enige Suid-Afrikaner sy ganse lewe kan deurgaan sonder om iewers in gevaarlike misdaadsituasies te beland.

Om Jan Alleman te beskerm is daar allerlei toerusting soos pepersproei beskikbaar, daar is gewapende reaksiemagte, veiligheidsmure en -heinings en vele meer. Maar een van die doeltreffendste maatreëls is om die mens se beste vriend byderhand te hê, al is dit net vir afskrikking. Maar nou lyk dit of honde gereeld as faktor uitgeskakel word deur hulle te vergiftig.

Deesdae is daar skaars ’n koerant wat nie minstens een berig dra oor honde wat vergiftig is, en dan deur ’n rooftog gevolg word nie. Bothaville het pas deel van hierdie skokverhaal geword. Veertig honde in een nag in Roodepoort vergiftig, lees ’n opskrif op Netwerk 24.

Die vergiftiging van honde, en af en toe selfs ander diere soos katte, is nie nuut nie. Soms was die motiewe onbekend. Dan is bespiegel dat ’n inwoner in die omgewing dalk snags uit sy slaap gehou is deur ’n blaffende hond, of die hond het saans uit sy erf gekom en oral gaan amok maak soos om vullissakke te plunder wat uitgesit was, maar nie, soos veronderstel was, deur die munisipaliteit verwyder is nie. Die volgende dag, selfs al was dit honde-afweersakke, lê die wêreld gesaai met rommel van selfs die mees intieme aard.

In die dae voor Suid-Afrika sy eie weergawe van die Chinese Groot Muur begin oprig het (duisende kilometer duiwelsvurk-heinings en stapelmure met elektriese heinings bo-op), was rondlopery algemeen. Soggens kon baie huiseienaars net die kop skud nadat die rondlopers sy huis uitgesoek het vir hul jongste aan-aan‑ wedstryd in die Canis-landmynliga, en die grasperk van die landmyne besaai lê.

En soos Blou Willem Theron by geleentheid geskryf het, min dinge gee so ’n erge klank af as ’n ander man se hond se landmyne op jou erf.

Natuurlik verdien honde nie om hieroor die doodstraf opgelê te word nie.

Nou is ’n vergiftigde hond, of soos die ou mense gesê het, ’n hond wat vergewe is, ’n baie waarskynlike teken dat huisrowers of inbrekers beplan om by ’n huis in die omgewing toe te slaan.

Die dae toe honde nog saans kon “bendes” vorm en op iemand se grasperk kon gaan “rugby” speel het, is nou deel van die geskiedenis. Met die werklike werkloosheidskoers wat na die 50% begin aanstap, saam met die vlakke van moraliteit wat daal weens die voorbeelde wat ook deur te veel Suid-Afrikaanse politici gestel is waar sommer bykans die hele land “gestaatskaap” is, bied huishoudings byna die enigste “werksgeleenthede” in die vorm van huisbrake en huisrooftogte. Daar is geen formele opleiding vir hierdie “beroepe” beskikbaar nie, maar statistiek toon dat informele opleiding en selfs inoefening alledaags is.

Kort-kort lees ons van die mens se beste vriend wat sy mense so verdedig het dat die hond doodgeskiet of gekwes is.

Wat nié sommer die nuus haal nie, is die gevalle waar die blote teenwoordigheid van honde ’n huisroof of huisbraak voorkom het. Hoeveel rooftogte op stappers en drawwers, veral na sononder, is nie al voorkom deur die teenwoordigheid van ’n hond of twee nie?

Die belangrikheid van goeie waghonde kan nie oorbeklemtoon word nie. Vir hierdie onbaatsugtige diens vra die hond nie nog ’n bonus of oortyd om ook jou beste vriend te wees nie, en niemand, laat staan nog ’n beste vriend, verdien om so ’n hondelewe te lei, of eerder te ly, soos sommige honde aan blootgestel word nie.

Maar soms moet selfs wilde diere die spit afbyt. Dit was onlangs in die nuus oor renosterstropers wat skynbaar na hulle ’n renoster geskiet en die horing afgesny het, ’n buffel ook geskiet het. Hoewel vleis skynbaar vir eie gebruik uitgesny was, was die vernaamste rede vir dié buffel om die karkas te vergiftig. Die karkas het weer aasvoëls, sommige baie skaars, gelok. Omdat aasvoëls in die lug om ’n karkas sirkel, trek dit die natuurbewaarders se aandag, en so word stropers wat nie met hul vragte vinnig genoeg kon wegkom nie, vasgetrek. Die “oplossing” is om die aasvoëls uit te roei.

Ook die wetstoepassers teen stropers span honde in om hulle taak te vergemaklik. In die proses word die honde ook aan vergiftiging en ander gevare blootgestel.