Nuuskommentaar: #FeesMustFall: #WaarWasAfrikaner?

Met al hoe meer berigte dat die veldtog om kampusse gesluit te hou in weerwil van ’n massiewe oorwinning oor die Zuma-regering, is die Seunse Weenkoor onder die leiding van Max du Preez besig om die refrein  te sing van waar die Afrikaner was tydens die veldtog.

AfriForum Jeug oorhandig vandag ’n memorandum aan die presidensie waarin hierdie vraag juis beantwoord word, maar intussen bied die leserskommentaar onderaan Max se stuk heelwat lig op die saak. Leserskommentaar, veral reaksies op omstrede meningsvormers se skryfwerk, word dikwels afgemaak as die werk van internetploerte (wat dit ongelukkig dikwels is), maar in hierdie geval word dikwels uit die hart geskryf.

Max se kritiek op die Solidariteit Beweging se Plan B het ook nie gaaf afgegaan nie.

Dis maklik om iemand se argumente asdrom toe te stuur as hy dikwels ideologies deur ’n antieke pipet redeneer en die Seunse Weenkoor is ’n klassieke manifestasie hiervan. Max kan egter weens die blootstellingsgeleenthede wat hy kry nie sommer so van die tafel gevee word nie. Gisteraand was hy weer ’n gas op RSG se program Kommentaar, waar hy aangevoer het mense soos hy, wat dit kan bekostig dat hul kinders studeer, moet klasgeld betaal. Hy meen studiegeld beloop nou R60 000 per jaar, en hy kan dit bekostig, en so het hy ’n steek kon inkry na die kommentaarskrywer wat na hom as werkloos verwys het.

Die raakste opsomming van ’n antwoord op Max se vraag oor waar die Afrikaner was, kom weliswaar nie uit die sosiale media nie, maar ’n ware geval by Kovsies. Op die dag waarop die studentemeisie as strooimeisie by ’n troue moes optree, moet sy nou weens die uitstel van die eksamen ’n vraestel skryf. Sy kon net sowel die bruid gewees het.

Ook ’n ware verhaal is die een waar die ouers van ’n gestremde kind vir dié kind moet verduidelik hoekom sy judoklas wat in die Allie Man-saal (voorheen voor ’n paar letters afgeval of afgetransformeer het die Callie Humansaal) op die Kovsiekampus plaasvind, in die slag bly. Dié judoklas is die één hoogtepunt van die week wanneer die kind kans kry om met jong mense te sosialiseer. Nou lyk dit of die graderingsproses ook met die beplande verlengde sluiting van die kampus in die slag kan bly.

Die rits ontwrigtings, dikwels teen groot koste soos dosente wat nou ’n week van vakansieverblyf waarvoor hulle reeds ten duurste opgedok het, nie sal kan benut nie, raak nie net die studente wie se private verblyf net tot ’n sekere datum betaal is nie. Baie studente doen reeds deeltydse werk om die tekorte tussen stygende studiegeld en die geldjie wat pa of oupa “ruim” vir die jongelinge se studiegeld weggesit het, eenvoudig ontoereikend geword het. Nie almal is so gelukkig soos Max om dit lopend te kan finansier nie. Nou moet inderhaas met hierdie werkgewers onderhandel word om langer te kan werk om die bykomende kostes te dek.

Uit die sosiale kommentaar kom die verduideliking dat wit mense grootliks afwesig was weens die feit dat hulle moet studeer want hulle kry nie beurse en studielenings nie, en moes vir die eksamen voorberei. Meer algemeen is die feit dat die kultuur van protes onder die Afrikaner heel anders lyk as dit wat die veldtog gekenmerk het. Die feit dat daar geweld en plundering plaasgevind het, al is dit ook soos Max oor RSG gesê het die werk van ANC-geplante operateurs, help ook nie om ’n sosiale kohesie te vorm nie.

In die agterkop vorm die idee ook dat om die geld vir die sukses van die veldtog te vind, in elk geval op die een of ander wyse grootliks van wit ouers verhaal sal word, soos byvoorbeeld ’n “gradebelasting.”

Die kultuurkwessie is egter ’n punt waar Max en die mense wat reageer die verste uitmekaar dryf. Oor die kwessie van die Totiusbeeld wat bedreig word skryf Max soos volg: “Die enigste Afrikaanse studente wat die nuus gehaal het, was die arme siele wat die standbeeld van ’n ou volksvader en apartheids­profeet in Potchefstroom teen ’n ‘aanslag’ van medestudente gaan ‘beskerm het’.”

Deur sulke opmerkings vertroebel Max sy eie argumente wat ook baie meriete bevat. Hy fokus so op die positiewe aspekte van die veldtog dat hy skynbaar horende doof was vir die “bykomende” boodskappe wat van die studenteleiers uit megafone voor veral Luthuli-huis uitgebasuin het – soos boodskappe van steun aan die “#OpenStellenbosch”-veldtog. Hoe kan van die Afrikaner verwag word om ’n veldtog te steun wat ook met die veldtog versmelt is om van Afrikaans en Afrikanersimbole by ’n handjievol kampusse waar hierdie “euwels” nog voorkom ontslae te raak?

Meningsvormers wat nie daarin slaag om konteks te hou in hul skrywes en openbare redes nie, is onverantwoordelik en gedy op die sensasie wat hulle ontlok. Ja, ’n kommentaarskrywer wat nie gereeld sy lesers se intellek met waagmoed toets nie, se werk gaan grootliks ongelees in die hoekies en krakies van die sosiale media en koerante se argiewe verdwyn en net so vergete wees soos die vragte meesterplanne van die owerheid wat burokraties “gerak” raak en lê en stof vergaar terwyl ander weer die wiel ontwerp, ook merietetoekennings kry, en wie se werk ook weer op die rak beland.

Belangrike goed het die afgelope weke gebeur. Die belangrikste is stellig dat pres. Jacob Zuma, in sy poging om populariteit te wen, so erg respek verloor het dat die beplande mediatribunaal waarskynlik geen impak op sy en die ANC se “goeie storie” kan hê nie. Daar is diep in die hart van die ANC se mossienes van selfverryking en magsversameling gegryp. Die land kan net daarby baat, hoewel die EFF waarskynlik as die groot wenner na vore kan tree.

Maar die land het ook ’n ander sy wat veronderstel is om grondwetlik beskerm te word – die land van minderhede met hul kultuur- en voortspruitende grondwetlike belange. En tot dusver toon die #Veldtog nog geen simpatieke oor hiervoor nie. Inteendeel…

Nie almal sal, en kan netjies in gelid inval nie, en Plan B word al hoe meer ’n baken van hoop.