Nuuskommentaar: Laat U wil geskied

Argieffoto (Foto: congerdesign, Pixabay)

Seker een van die moeilikste begrippe wat die Christen by Jesus geleer het, is om te aanvaar dat God soewerein is – Sy wil sal geskied ongeag wat ons graag wil hê.

God verhoor gebede, maar nie noodwendig soos ons dit wil hê nie, want Hy weet die beste.

Jesus het self kort voor sy veroordeling en kruisiging God die Vader gevra om die beker wat vir Hom voorlê, verby te laat gaan. Maar bygevoeg, “nie my wil nie, maar soos U wil”.

Seker een van die hoofkenmerke van Suid-Afrika met die aanbreek van die Paasfees is die wye proteste dat pres. Jacob Zuma van die toneel moet verdwyn. Die eendragtigheid waarmee die publiek in opstand teen hom gekom het, het die aandag van gesaghebbende buitelandse media begin tref nadat Suid-Afrika die afgelope paar dekades eintlik uit die kollektiewe bewussyn van die wêreld buite Afrika begin gly het. Lees gerus Leopold Scholtz se onlangse artikel, Plaasmoord maak opslae in Nederland.

Suid-Afrikaners se versugting om van Zuma ontslae te raak spreek ook hard uit ’n hoofartikel in die Bostonse koerant, die Christian Science Monitor. Gewoonlik sal ’n Suid-Afrikaner wat ’n stuk uit die buiteland te lese kry waarin die situasie in Suid-Afrika gestel en ontleed word, hier en daar oor die feitelike grondslag verskil – soms ernstig verskil. Met hierdie hoofartikel is verbasend min te verskil, en ’n wye reeks feite word gebruik, soos die feit dat ’n onlangse peiling getoon het sewe uit tien Suid-Afrikaners wil Zuma uit sy amp hê. Die hoofartikel fokus onder meer op die groter bewuswording dat korrupsie ’n land se vermoë om ekonomies die mas op te kom erg in die wiele kan ry.

Kortom, die wil van Suid-Afrikaners oor die Zuma-kwessie is redelik duidelik. ’n Aanlyn-petisie het byvoorbeeld in ’n ommesientjie meer as ’n halfmiljoen stemme vir Zuma se politieke einde gekry, nadat die organiseerders aanvanklik beoog het om “net” 300 000 stemme te versamel. Nou is die teiken ’n miljoen stemme.

Met so ’n oorweldigende populistiese opstand wat die nuus nou al weke lank oorheers (onder meer aangehelp deur die feit dat twee internasionale graderingsagentskappe in ’n duidelike reaksie op Zuma se afdanking van die minister van finansies, die land voor die geskeduleerde hersiening reeds rommelstatus besorg het. Suid-Afrikaners wat hard gewerk het om hierdie wolf weg van die deur te hou, voel hulle is gruwelik deur Zuma in die steek gelaat en Suid-Afrikaners is in die oë van die wêreld verneder.

Geen wonder dat analiste hierdie verwikkelinge nou al van omtrent elke denkbare kant deeglik ontleed het nie, en nog ’n geruime tyd sal voortgaan. Selfs die gereelde pen-strooptogte op pres. Donald Trump het minder geword en sy lugaanvalle op Sirië in reaksie op ’n gifgasaanval op burgerlikes, kinders ingesluit, staan maar wyd tru teen die plaaslike nuusfokus op Zuma en kamerade.

Dit is geen wonder nie dat baie mense die indruk sal kry dat Zuma nou so ’n gemeenskaplike onding geword het dat sy verwydering ’n oorweldigende meerderheidsbesluit sal wees. Weens gebreke in die demokrasie tussen algemene verkiesings is dit ongelukkig nie seker om die posisie vas te stel nie, en word tot ’n groot mate van openbare optredes gebruik gemaak om steun vir die een of ander kant te demonstreer. Dit jaag emosies op.

In dié stadium is reaksie en rigting – in die openbaar altans – van kerke nie veel meer as die gebruiklike hoendertande nie. Dit verras effens in die konteks daarvan dat selfs kerke wat tradisioneel die spasie tussen kerk en staat se soewereiniteit gehandhaaf het, die jongste jare periodiek en byna verrassend sterk standpunt oor staatsvergrype ingeneem het.

Dit moet egter onthou word dat die gebeure saamval met die Christen se belangrikste tyd op die kalender – die Paasfees. Dit is ook vakansietyd vir baie ampsdraers in kerklike strukture, en die logistiek om nou te reageer is nie in plek nie.

Dit beteken nie dat lidmate passief moet wag tot die kerke op meer omvattende skaal en duidelik op die gebeure reageer nie. Van die politieke analiste het wel gaan kyk wat die Skrif sê, of wat kerkvaders oor die eeue oor soortgelyke kwessies te sê het. Lees byvoorbeeld die nuuskommenaar, Die Christen se opstand teen Zuma, en Leopold Scholtz se rubriek op Maroela Media, Geweld gaan meer probleme as oplossings bring. Die kollektiewe gevolgtrekking is dat die Christen hier nie passief in die aangesig van ongeregtigheid kan staan nie, maar dat geweld nie ’n opsie is nie.

Maar is dit God se wil dat Zuma nou moet val? God weet immers wat sal gebeur as Zuma wel in die stof byt, en die gevolge kan veel erger wees as sou ons nog steeds met hom, en die meegaande onregte, opgeskeep sit.

Soms is God se wil vir ons onbegryplik. Onlangs skryf ’n ma wie se klein dogtertjie nou al drie van haar paar lewensjare vir kanker behandel word oor hierdie onverstaanbaarheid. Die kindjie kry bitter swaar. Maar ten slotte roep die ma die Here aan en vra opnuut vir genesing.

Baie kerklidmate sal eenvoudig nie hul deeltjie doen tot hulle duidelike riglyne van hul kerkgenootskappe kry nie.

Ons moet rug styf maak teen onregte soos korrupsie, en ons talente ook daarvoor inspan. Maar ons moet ook aanvaar dat die uitkoms anders kan wees as wat ons gehoop het.

Want God weet wat die beste is. En nou val die fokus op die Paasfees – die regte Paasfees en nie die paaseiers en paashasie nie.