Nuuskommentaar: Lesers verdien die waarheid

Foto: pixabay.com

Om ’n nuuskommentaar te skryf, behels nie maar net om agter ’n rekenaar in te skuif, oor ’n onderwerp te besluit, en weg te val nie. Dis ’n veld vol slaggate met fopnuus wat ook nog in allerlei gedaantes voordoen. Soms is ’n dik vel nodig om nie ontstel te word deur veral valse kritiek nie.

 Die twietlustige pres. Donald Trump van die VSA het ’n nuwejaarsboodskap van beste wense aan onder meer sy vriende, vyande en selfs die “skandalige fopnuus-media” getwiet.

Enige nuusmedium met selfrespek sal uiteraard hard probeer om nie self fopnuus op te dis, of die slagoffer daarvan te wees nie, en so ook Maroela Media. Die lesers verdien die waarheid.

Maroela Media se nuuskommentaar gaan deur verskeie hande voor dit gepubliseer word. Soms, as daar byvoorbeeld oor regskwessies getwyfel word, word dit eers vir regsadvies verwys. ’n Groot verantwoordelikheid rus egter op die skrywer om dit die eerste keer reg te probeer kry.

Dit is nou wat die feite wat gebruik word betref, asook die feite waarop die kommentaar gebaseer word. Die kommentaar self kan verskil van afleidings wat baie lesers van dieselfde stel feite sou maak, maar die afleidings en vertolkings moet steeds in feite gemessel wees.

Dit beteken die nuuskommentaarskrywer moet baie nuus per dag inneem om sy feitebasis so goed as moontlik ingestel te kry, en ook nog verdere navorsing te doen terwyl hy die nuuskommentaar skryf.

En baie dankie tog vir die internet en soekenjins – so anders as in die dae van pioniers soos die bekende AM van Schoor, wat mense weekliks op Wêreldgebeure op Afrikaanse radio vergas het. Hier moet die nuuskommentaarskrywer ook ligvoets trap omdat die internet ook die woonplek van baie fopnuus geword het.

Maroela Media is bevoorreg om ’n verskeidenheid bydraers, ook van nuuskommentaar, te hê wat onder die opskrif “Nou pra’ jy” gepubliseer word. So is die lesers ook nie aan eenmansdenke uitgelewer nie.

Om ’n objektiewe nuuskommentaar te kan skryf, moet politieke korrektheid snippermandjie toe gaan. In ’n sekere sin is politieke korrektheid vir ’n nuuskommentaarskrywer ’n groter euwel as persoonlike vooroordeel omdat met persoonlike vooroordeel minstens na ander hoeke van die werklikheid gekyk word. Politieke korrektheid gee aan partye, en veral ’n regerende party, die geleentheid om wanpersepsies as onbetwisbare beleid vas te messel.

Tot ’n groot mate, veral ná politieke korrektheid in Suid-Afrika grootliks die knie moes begin buig, het ’n situasie ontstaan waar baie kommentators se politieke objektiwiteit tot opposisiepartye beperk is, en die ANC ’n spesiale kategorie ingeneem het van sleg en boos te wees. Dit is veral duidelik in die Zuma-era. Tog is dit nie so verwyder van objektiwiteit nie. Kommentators het wel deeglik kennis geneem van ’n wye verskeidenheid periodieke “dipstok-waarnemings” wat allerlei instansies en ekonome op die ANC gedoen het, en telkemale steeds bevestig het dat dinge erg haper. Die ANC (en Zuma veral) het gereeld self met sinnelose uitsprake ruim tot hierdie negatiewe waarneming bygedra.

Die gevaar bestaan natuurlik dat die outomatiese afwysing van die ANC daartoe kan lei dat ’n opposisieparty weer kunsmatig bevoordeel kan word. ’n Nuuskommentaarskrywer wat sy produk onder tydsdruk lewer, sal egter byna outomaties ’n party “bevoordeel” wat sy nuusverklaring oor ’n onderwerp tydig, en ook in Afrikaans, lewer. Tyd vir die ontrafeling van ’n stuk wat slegs in Engels ontvang is ontbreek dikwels – tyd wat bestee kon word om ander bronne na te gaan.

Die Christelike beginsels, of afwesigheid daarvan by politieke partye, speel ook by sommige nuuskommentators ’n rol.

’n Nuuskommentaarskrywer wat sy sout werd is, maak ook daarvan werk om deur sy rubrieke die probleem van “verdomming” te probeer teenwerk. Noodsaaklike onderwerpe sal dus aan die bod kom, wat nie soveel lesers sal interesseer nie, maar waarvan hulle tog eintlik behoort kennis te neem.

’n Goeie nuuskommentaarskrywer sal gereeld die rubrieke van ander lees, ook oorsee. So word nie net die “aktualiteit van die dag” dikwels duidelik belig nie, maar insigte geskaaf. ’n Mens hoef natuurlik nie met hierdie kommentaarskrywers saam te stem nie. Tog bied skrywers soos Red Rall, Patrick J. Buchanan, Michael Barone en Sylvain Ephimenco heelwat om gedagtes te vorm.

’n Nuuskommentaarskywer behoort eintlik te onafhanklik in sy vertolking en denke te wees om ’n rolmodel te hê. Tog kan hy baat by die navolging van die produktiwiteit en gehalte van dr. Leopold Scholtz, waarskynlik nou die doyen van Afrikaanse kommentaarskrywers.

Die uwe probeer sy bes ter wille van Maroela Media en sy lesers.