Nuuskommentaar: PW, Dianne Kohler-Barnard en die Vredefort-koepel

Dianne Kohler-Barnard.

Uit ʼn nuuswaardigheidsoogpunt moes die bekendmaking van ʼn selfhelpprogram van R3,5 miljard vir Afrikaners die onderwerp van vandag se nuuskommentaar gewees het. Aangesien die plan eers Saterdag tydens die Solidariteit Beweging se Toekomsberaad in detail bekend gemaak en bespreek word, is dit miskien nodig om ʼn bietjie te delf in van die nuusgebeure wat die noodsaak van so ʼn omvattende plan baie nodig, indien nie onontbeerlik nie, maak.

ʼn Goeie aanduiding dat die Afrikaner eintlik maar op sy eie is, was dat die onderwerp van die Toekomsberaad glad nie in RSG se besprekingsprogram, Kommentaar, te berde gebring is nie, al het Rapport redelik deeglik, ook in terme van redaksionele beleid, hieraan aandag geskenk.

ʼn Belangrike element in die saak is dat baie Afrikaners nie net vervreemding in hul eie land ervaar nie, maar ʼn gees van vyandigheid. Dit het verlede jaar, tydens die susterkerke se gebedsdag van verootmoediging vir onder meer reën, ook geblyk toe die Hervormde Kerk die kwessie van lidmate wat soos vreemdelinge in hul eie land voel, as een van die gebedskwessies gelys het.

Teen dié agtergrond het die onnadenkende optrede van die DA se omstrede LP, Dianne Kohler-Barnard, ʼn rimpeleffek. Kohler-Barnard was nog nooit baie sensitief oor wie sy met woord en vingertaal die harnas injaag nie en is ook al daaroor gestraf.

Haar sonde, dié keer, was om heel téén haar eie politieke geskiedenis in as liberalis ʼn Facebook-inskrywing van ʼn joernalis te gaan deel waarin die joernalis, uit frustrasie met hoe die ANC alles afrem, waarskynlik tong in die kies na die PW-era verlang het.

Binne die konteks van Kohler-Barnard se posisie in die DA, was haar optrede nie baie slim nie en sy verdien waarskynlik alles wat nou met haar gebeur.

Of haar bedoelde of onbedoelde optrede baie SA-ondersteuners en selfs lede wat PW as die inleier tot hervorming beskou, vrede met die optrede teen haar het, is ʼn ander vraag.

Dit is egter ʼn huishoudelike kwessie waaroor die DA aan die kiesers verantwoording moet doen. Dat die klag van die ewe omstrede Phumzile van Damme se kant kom, gaan ook nie help om polarisasie teen te werk nie.

Aan die ander kant, toon opnames baie van die DA-lede steun die party nie soseer oor beleid nie, maar “pragmaties”, as die enigste party wat die ANC op sy tone kan hou.

Gaan die Selfhelpprojek ʼn invloed hierop uitoefen – dat simpatie en energie eerder begin vloei na ʼn omvattende projek waar die Afrikaner deur selfsorg, wat strategiese hofsake insluit, op ʼn hoofsaaklik korporatiewe basis so vry as moontlik van diskriminasie kan woon en werk, hom beveilig en sy onderrig volgens sy grondwetlike reg in sy moedertaal kan ontvang?

Die Vryheidsfront Plus het pas ʼn taamlike omvattende verslag die lig laat sien oor hoe die Suid-Afrikaanse regering die proklamasie van die Vredefort-koepelgebied tot Wêrelderfenisgebied deur Unesco kan laat sneuwel.

Gebrekkige wetlike plaaslike proklamasies, die storting van riool in die Vaalrivier, tot peperduur brou-bouwerk waar ʼn klomp geld boonop blykbaar soek is, tel onder die probleme.

Suid-Afrika het buitelandse toeriste bitter nodig en daarom kan sulke geleenthede nie verwaarloos word nie. Trouens, dit reflekteer maar power op ʼn land as sy regering ʼn besondere en unieke natuurerfenis so in die grond in vertrap.

En die tyd is nou ryp dat Suid-Afrika behoorlik sy tande in die internasionale mark vir paleo- en argeologiese toerisme slaan. Die onlangse ontdekking van eers Sediba, en daarna ʼn beweerde nuwe spesie, Homo naledi, het internasionale nuusdekking en belangstelling soos min gekry.

In die geval van Naledi was daar selfs in die internasionale media en onder wetenskaplikes ontsteltenis oor dié vonds, met allerlei omstrede navorsingsuitkomste soos die gebrek aan datering. Dit het ʼn waarskynlik groter vonds en veel beter nagevors in die noorde van Spanje grootliks uit die nuus gehou.

Paleo- en argeologiese toerisme is egter sensitiewe kwessies, dikwels omdat opgrawingsterreine maklik gekontamineer of beskadig kan word. Tog toon reuse-suksesse met dinosourus-toerisme in Montana dat die potensiaal enorm is. En Suid-Afrika bied ontsettend meer as die VSA, soos die ryk oes aan oorgangsfossiele soos die soogdieragtige reptiele wat die land voor die dinosourusse bewoon het.

Maar in die Karoo Nasionale Park is ʼn dinosourus-spoor wat gevolg kan word, wat saam met ander terreine wat as hulle behoorlik ontwikkel sou kon word, op toerisme-operateurs se besoekbare punte aangebring kon word.

Watter boodskap oor die land word egter uitgestuur as sy verlede so verslons word? Watter boodskap stuur dit oor hoe die toekoms aangepak gaan word, terwyl alles dui op ʼn gees dat die teenwoordige nou verteer moet word?

Maroela het onlangs in ʼn nuuskommentaar op minister Jeff Radebe se siniese oproep op burgers om die regering, wat in hul “beswil” optree, te vertrou, skerp ingeklim en vanoggend neem al drie Media 24 se Afrikaanse dagblaaie dieselfde standpunt as Maroela in die gedeelde hoofartikel  oor dié oproep in.

Kortom, die ANC en baie Afrikaners leef eenvoudig in heel verskillende wêrelde, met skynbaar heel verskillende verwagtinge oor standaarde vir ʼn uitkoms. Vir baie Afrikaners, reg of verkeerd, hang daar nog ʼn nostalgie aan die PW-era waar ʼn hoë premie op wet en orde geplaas is. Hoe meer dinge nou verval en hoe meer die werklikhede oor die PW-era vervaag, hoe groter sal die persepsie van skynbare teenstelling groei. Boonop het die omvattende staatsveiligheidsbestuurstelsel van die PW-era ook ʼn groter, omvattende been gehad wat na staatkundige, ekonomiese en maatskaplike kwessies omgesien het. Erge vergrype het egter ook plaasgevind, wetend of onwetend.

Deur Phumzile en ander se histerie oor die Kohler-Barnard-insident word bitter baie mense met onkreukbare integriteit sleg in die gesig gevat. Só word die plaveiwerk vir die noodsaak van die Toekomsberaad net dieper vasgemessel.