Nuuskommentaar: Ras, ras – ag nee, nie al weer…

As daar in ’n stadium nie ’n rasseherrie in die Suid-Afrikaanse media woed nie, so lyk dit, is omdat asem geskep word vir die volgende rasbom om af te gaan. Dit het pas weer gebeur, en in die proses het mense seer gekry en word ’n ganse samelewing se verhoudings vertroebel. Gelukkig is daar ook gevalle waar diegene wat ’n “los” oomblik beleef het groot moeite doen om die skade te herstel.

In Suid-Afrika, so lyk dit, kan hoogstens ’n paar weke verloop voor ’n rasseherrie weer losbars. Soos nou weer, maar sommer vier binne die bestek van ’n dag of so.

1. Die eerste wat die hare, by wyse van spreke, laat rys, is die haarstylmoles by die Pretoria Girls High, wat nou ondersoek word. Die skool het ook sy haarstylreëls wat tot die probleem bygedra het, laat vaar.
2. Die tweede is die geval van die Facebook-inskrywing van ’n lid van die UP se studenteraad wat geskryf het hy wil wit mense met ’n AK en bazoeka doodskiet. Hy gaan glo Donderdag meer lig op die saak werp.
3. Die derde is die verskoning wat ’n PUK-studenteouer aan ’n ander student bied dat hy hom tydens ’n pa-en-seun-naweek in die koshuis die k-woord genoem het, blykbaar by herhaling en gemeng met goed gekruide taal.
4. Die vierde is Sanco wat ’n aanval op oudpres. FW de Klerk van stapel stuur en hom daarvan beskuldig dat hy met sy stellings tydens ’n toespraak rasse-harmonie versteur. “Elke leier het die verantwoordelikheid om by te dra tot rasse-eenheid. Sy uitsprake is verdelend en bevorder die stereotipe van wit superioriteit,” aldus Sanco.

Lees ’n mens die leserskommentare onderaan sekere berigte is dit moeilik om tot ’n ander gevolgtrekking te kom dat baie lesers met die gevoel saamleef dat hulle hul op ’n bom bevind wat enige oomblik kan ontplof. Dit lei onder meer daartoe dat baie lesers openlik hul blydskap uitspreek dat ’n plaasaanvaller tydens ’n plaasaanval buite Brandfort doodgeskiet is. Sy vier makkers is aangekeer. Natuurlik dra die feit dat vier jong mans, van wie minstens sommiges met vuurwapens bewapen was, ’n sewentigjarige boer oor die rassegrens aangeval het, baie daartoe by dat so baie lesers hul blydskap openlik uitstort. Ongelukkig, in baie kommentare word die ras-kwessie gestereotipeer. En natuurlik is ons almal bly dat die plaasaanval gefnuik is en die oorlewende vermeende aanvallers aangekeer is.

Die vier gevalle hier bo genoem, is uiteenlopend van aard, en boonop is die een wat van rassisme beskuldig word in sommige gevalle wit, en in ander swart.

Dit is eintlik onafwendbaar dat raskwessies gestook sal word in ’n land waar die regering oorboord gaan met sy beheptheid met mense se velkleur, en mense se lewe van die wieg tot die graf volgens hul velkleur beïnvloed. En ja, dit is reg dat die regering hiervoor voor stok gekry word soos die klag wat Solidariteit teen die regering by die VN se komitee vir die uitwissing van alle vorme van rassediskriminasie gelê het.

Natuurlik is daar diegene wat ’n te groot deel van hul verwysingsraamwerk op grond van ras bou. Natuurlik is van die uitlatings gemaak nadat die tannie met die kurkhoedjie gesoen is.

Om modderspore deur die samelewing te trap bewys niemand ’n guns nie. Pas het daar ’n omvattende artikel in die Christian Science Monitor verskyn oor hoe die ANC se steun teruggegly het, en hoekom. (Ook Zambië en Zimbabwe se onlangse verwikkelinge word onder die loep geneem.) Maar nie ʼn woord oor die polariserende effek van die ANC se beleid word gerep nie.

Ons MOET eenvoudig ons neuse skoon hou sodat losbekkige enkeles nie oor die mag beskik om groot verandering in internasionale perspektiewe oor die ANC te laat sneuwel nie.