Nuuskommentaar: Woordestryd oor AfriForum duur voort

Ernst Roets, adjunk- uitvoerende hoof van AfriForum. Foto: Reint Dykema

Teen dié tyd lyk die stapeltjies briewe wat in koerante geplaas word waarin AfriForum die kop gewas word oor sy besluit om Julius Malema privaat te vervolg sou die NVG versuim, bietjie kunsmatig. So al asof iemand ’n laaste druppel uit ’n reeds leë emmer wil win.

Die briewe staan egter nie in isolasie nie. Pas het Max du Preez se onderrok oor AfriForum (en vennote) weer in ’n rubriek uitgehang, of die beleërde direkteur van nasionale vervolging, Shaun Abrahams, beskuldig AfriForum voor ’n parlementêre komitee onder meer van opportunisme.

Abrahams is besig met ’n hofstryd om die onwettigverklaring van sy aanstelling te probeer omkeer, en sedert Jacob Zuma bedank het, skyn dit dat hy ’n nuwe blaadjie omgeslaan het. Voorheen is Abrahams op besprekingsprogramme blatant deur geleerde paneellede as pateties beskryf. Nou wil dit al hoe meer lyk of hy dalk nie so swak in sy vakgebied is nie, maar die pos ter wille van Zuma se belange beklee het, en daarom kort-kort van die wa afgeval het.

Sy kritiek op AfriForum oor ’n besluit om ook Duduzane, seun van Zuma, privaat te vervolg oor strafbare manslag, versterk net die persepsie. Nadat AfriForum aangedui het dat dié organisasie gaan toetree, het die NVG baie skielik besluit (na agt maande) om wel te vervolg. Duduzane kry egter nog twee maande tyd om ’n voorlegging te doen, waarna opnuut oor die kwessie besin sal word.

Tyd, tyd, tyd, terwyl die land brand te midde van ’n persepsie dat sommiges die land stroop, maar bo die reg verhewe staan.

Dit is bloot raaiwerk om te weet of AfriForum die Malema-saak anders sou aanpak sou hulle die luukse van terugskoue gehad het. Malema is bykans deurgaans besig om iets opspraakwekkends uit te broei, en sou wel ’n kapstok gevind het, selfs al het AfriForum nie bestaan nie.

Dit is egter te betwyfel of die NVG weer sal voete sleep as adv. Gerrie Nel en sy private vervolgingseenheid oor ’n saak navraag doen – nie met die swaard van afdanking wat oor Abrahams se kop hang nie.

Adv. Shaun Abrahams, die hoof van die Nasionale Vervolgingsgesag (NVG). Foto: Flickr/GovernmentZA

Abrahams kon nou in die parlement half verkleinerend na AfriForum verwys, maar AfriForum is geen Dinky Toy in die openbare lewe nie. Kundigheid is oor ’n lang tyd te midde van taai Suid-Afrikaanse toestande gebou, en sedertdien met die hand uitgesoek om ’n baie sterk organisasie daar te stel. Iemand soos Ernst Roets, AfriForum-bestuurslid, wat ’n meestersgraad in die regte met lof verwerf het, staan immers nie terug vir die regskwalifikasies van NVG-amptenare nie. En niemand twyfel oor die kennis en vermoëns van adv. Nel nie.

Moet ’n mens jou veel steur aan die kritiek wat Max du Preez uitspreek? Soos gebruiklik loop hy erg in die kommentaar-kolomme deur, hoewel AfriForum tereg sal kan vra of dié organisasie met “vriende” soos sommige van dié wat vir hom in die bresse probeer tree, nog vyande ook nodig het. Dit lyk darem na ’n kleinerige groepie wat hul menings, ook oor ander kwessies, mildelik “hersirkuleer”.

Wat Max betref is dit jammer dat hy sy perspektiewe wat hy oor AfriForum (en eintlik die hele spektrum van die Solidariteit Beweging) koester, sterk grond op persoonlike ontmoetings met individue lank gelede. So asof die inbinding binne AfriForum geen invloed sou hê nie, maar dat AfriForum eintlik kwalik heimlik hierdie individue se standpunte van lank gelede sou onderskryf.

En ja, wat minderheidsregte betref, is Max eintlik pole verwyder van dit wat AfriForum in gedagte het, maar dit sal help as hy sy beoordeling vernuwe aan die hand van die huidige werklikheid.

Wat AfriForum nié kan bekostig nie, is om die leisels te verslap (ook oorsee) oor wat moontlik, en hieroor is allermins konsensus, ’n fout in die taktiese uitrol was. Die aanslag teen Afrikaans duur onverbiddelik voort, ook danksy bevoorregte vyfdekolonners wat meen hulle selfgevormde insigte weeg swaarder as hoofstukke uit lywige studies oor die voordele van moedertaalonderrig.

Daar moet ook onthou word dat die land onder pres. Cyril Ramaphosa in werklikheid ’n nuwe regering het. Dit het onder meer tot ’n kabinetskommeling gelei, en hoewel nie naastenby ingrypend genoeg nie, tog tot ’n verlies aan institusionele geheue. Baie sake wat al verskeie kere baie ver gevorder was, soos grondhervorming, plaasaanvalle en vele meer, beland dan in situasies waar dit eenvoudig deur populistiese sienings verdring word, en van nuuts af deur kundiges herstel moet word. AfriForum en ander nie-regeringsorganisasies dien darem as ’n soort rem dat alles wat bereik was, nie met elke herskikking herbou moet word nie.

Wat Max se advies betref dat AfriForum liefs ’n politieke party moet word, is dit genoegsaam om te sê dat die bestaan van nie-regeringsorganisasies, soos byvoorbeeld Outa, kenmerke van ’n volwasse grondwetlike demokrasie is, net soos ’n vrye media.

Intussen lyk dit darem of die NVG bietjie wakker geskud is, en dit was een van die werklike probleme van die land.