Delmas-ma roerend gegroet: ‘Sy het tot die einde baklei’

Rachel Wepener by haar ma, Theresa, se begrafnis. Foto: Facebook via Ben Wepener

Theresa Wepener (45), die ma van Rachel Wepener wat ná ʼn val van ʼn perd gestremd gelaat is en voltydse versorging moet ontvang, is Woensdag finaal gegroet nadat sy verlede week in die gesin se huis oorlede is.

Maroela Media het vroeër berig die Wepener-gesin se lewe het op 11 September 2016 onherroeplik verander toe Rachel, toe 17 jaar oud, in ʼn fratsongeluk met haar drie jaar oue merrie betrokke was. Rachel het haar nek gebreek presies waar die rugwerwels die skedel ontmoet en haar breinstam is erg beskadig. Sedertdien dra Rachel doeke, moet sy gevoer word, kan sy net kommunikeer deur ʼn alfabetbord te gebruik en ontvang sy maandeliks rehabilitasieterapie.

Theresa is met fase 4- serviks-, long- en limfklierkanker gediagnoseer en moes ook na Rachel omsien terwyl sy kankerbehandeling ontvang het. Theresa het tot November verlede jaar steeds gewerk om te help om tot Rachel se mediese onkoste by te dra, voordat sy noodgedwonge weens haar gesondheid moes bedank.

Ben Wepener, Theresa se man, het in ʼn roerende begrafnisbrief geskryf sy vrou moes reeds vroeg in haar lewe met die dood kennis maak. Die egpaar se tweede kind, Avery Louw Wepener, is in Mei 1997 gebore, maar het net nege uur lank geleef. “Ons harte was verpletter en ons moes al vroeg in ons lewe voor ʼn graf staan om ons geliefde seun aan die dood af te staan,” het hy geskryf.

Theresa Wepener. Foto: Facebook.

Hy vertel Rachel se geboorte in November 1998 was “ʼn geskenk van God”. “Ons het eers getwyfel en gewonder hoe ons ʼn meisiekind gaan grootmaak. My vrou het die mooiste kinders gehad, wat die mooiste geskenke van God aan ons was.”

Volgens Ben het Theresa nie toegelaat dat selfs die moeilike pad wat sy ná Rachel se ongeluk moes stap, haar onderkry nie. “My vrou het elke dag, met haar fase 4-kanker, vir Rachel in die hospitaal besoek. Sy het vir maande Rachel self behandel in die aande, doeke geruil en arms en bene geoefen. Sy het fisio gedoen met Rachel tot in November 2017. Sy het alles gedoen om net te kan sien dat Rachel weer kan loop en praat. Sy het alles moontlik gedoen om vir haar dogter te lewe.”

Hy vertel dat hy vroeg in Maart vir Theresa video’s gewys het van Rachel se vordering, hoe Rachel dit reggekry het om met ʼn strooitjie te drink en hoe sy in staat was om haar regterbeen terug te trek. “My dierbare vrou, Theresa, het geknik en duim gewys na my en te kenne gegee dat sy tevrede en gelukkig is.”

Theresa het op 14 Maart in haar bed by haar huis gesterf, met haar seun, Benjamin, aan haar sy. “Theresa-liefie sal onthou word as ʼn fighter. Sy het tot die laaste baklei om toe te sien dat Rachel herstel. Sy was ʼn ma, ʼn vrou, ʼn engel, ʼn sussie, ʼn tannie, ʼn niggie, ʼn skoonsuster, ʼn vriendin en ʼn gawe van God.

“Sy het in haar tyd van siekte vir my gesê dat sy bitter graag haar kleinkinders sou wou gesien het, [maar] sy het vrede gemaak met haar siektetoestand. Sy het tot op die laaste geglo, gehoop en gebid dat God haar volkome sou genees. God het egter ʼn ander plan gehad. My vrou het heengegaan, sonder vrees,” het Ben geskryf.

“Ek dank God vir ʼn wonderlike vrou wat Hy vir my gegee het. Ek sal haar grappe, laggies en kwaadweestye onthou. Sy het my geleer om te glo, te vertrou en geloof te hê. Ek glo dat my vrou se lyding ander mense sal inspireer om soos syself te wees; nie moed op te gee nie en te baklei tot die laaste. Moet nooit moed opgee nie. Voer die stryd totdat jy nie meer kan nie. Voltooi jou wedloop, ongeag of daar hindernisse is.”