Jayvan se kankerstryd: ‘Ons het alles verloor, behalwe geloof’

Jayvan Janse van Rensburg (Foto: Facebook)

Eers is haar man in ʼn rooftog vermoor en toe word haar driejarige met beenkanker gediagnoseer. Die land was aangegryp deur dié verhaal, en die goeie nuus dat jong Jayvan begin aansterk, het soos ʼn veldbrand versprei.

Maar dit gaan nié goed met die Janse van Rensburg-gesin van Vereeniging nie, vertel Carin. “Nie omdat ons ondankbaar is nie en nie omdat ons nie God se genade kan raaksien nie,” verduidelik sy.

“Dit gaan goor. Ons is stukkend; verpletter. Ons het niks oor na dié jaar nie. Ek het alles verloor behalwe my geloof – my vrede, vriende, ondersteuners, geld, myself en selfs familie.

“Nou die dag is Jayvan weer in die hospitaal opgeneem. Die skroewe in sy bene het gebreek, en ons moes hoor dat hy weer geopereer moet word. Dié keer moet ons wag tot April en dit gaan na alle waarskynlikheid weer ʼn ses uur lange operasie wees. Jayvan gaan wéér in ʼn rolstoel wees en hy gaan wéér moet leer loop – dit alles voordat my pokkelpensie vyf jaar oud is.”

Dié skroewe het gebreek omdat Jayvan se liggaam te swaar geword daarvoor. Tydens die operasie in April sal nuwe plate en skroewe, reg vir sy liggaamsbou en gewig, ingeplant word. Dié operasie sal na alle waarskynlikheid nog drie keer herhaal moet word voordat hy 21 jaar oud is.

Jayvan het Dinsdag vier jaar oud geword. Vanjaar kon hy ʼn verjaardagpartytjie weg van die hospitaal hê en selfs koek eet, maar Carin vertel dié vreugde word oorskadu deur bekommernisse.

Jayvan Janse van Rensburg (Foto: Facebook)

Dokters het immers aan die gesin gesê hy klein Jayvan sal as gevolg van sy soort kanker nooit werklik in remissie wees nie; elke hoes, elke skeet en elke uitslag sal vir die res van sy lewe ondersoek moet word.

“Ons is dankbaar, want die gewas is weg. Maar ons kan nooit sê die kanker is weg nie want dis nie waar nie. Dis iets wat vir my altyd oor ons koppe gaan hang – ʼn vrees wat vir die res van ons lewe by ons ingeboesem gaan wees.

“Ek het verlede jaar ná die chemoterapie-behandelings besluit dis verby met chemo. Êrens moet jy vir jou kind ʼn lewe gun en ruimte om te speel. En ons het gehoop dinge sal beter gaan – maar in baie aspekte is dit nie die geval nie.”

Carin vertel sy neem in dié stadium elke dag soos dit kom. “As ek kyk wat só ʼn stryd aan ander mense gedoen het, is ek dankbaar dat ek my kind by my kan hê. Ek is ook dankbaar dat hy sy been kon behou en nie sy hele lewe lank in ʼn rolstoel gekluister te wees nie. Mense skei, mense verloor alles; en die ergste is dat jy vergeet word. Dít breek ʼn ma se hart.”

Sy sê die familie kan in dié stadium nie finansieel kop bo water hou nie as gevolg van die enorme uitgawes. Sy het ook vyf ander kinders na wie omgesien moet word wanneer sy heen en weer vlieg vir Jayvan se operasies, en het baie mediese en reisonkoste.

“As daar ʼn pappa was, was dit anders. Maar ons sukkel. En dit is moeilik om die positiewe raak te sien wanneer jy so sukkel. In dié stadium weet ons nie of ons sink of swem nie. Wat ek wel hoop, is dat ons eendag hierna sal terugkyk met dankbaarheid dat die Here ons deurgedra het,” vertel sy.

Maroela Media het destyds berig Jayvan se pa, Anton (52), is op 12 Augustus naby sy huis in Drie Riviere, waar hy en sy gesin skaars twee weke tevore ingetrek het, deur gewapende rowers oorval en geskiet. Die skietery het gevolg nadat Anton een van sy seuns en hul twee huiswerkers te hulp gesnel het toe hulle deur dieselfde groep mans in die huis aangehou en beroof is.

Besoek Support Jayvan Janse van Rensburg op Facebook vir meer besonderhede oor Jayvan se trust-fonds.