Plaasbestuurder weer aanval af: ‘Ek was gereed en dit was my behoud’

(Argieffoto: Lorraine Claasen)

ʼn Breukdeel van ʼn oomblik. Dít, sê ʼn plaasbestuurder van Rust de Winter in Gauteng, was wat tussen hom en die dood gestaan het toe twee plaasaanvallers hom Sondagmiddag by sy plaashuis ingewag het.

Asook die engele wat na hom gehelp omsien het, sê hy.

Die boer, wat gevra het om anoniem te bly, het gesê ván die werkers op die plaas het verlede Maandag vreemde spore opgemerk, maar gedink dit kon dalk dié van ʼn dier wees wat daar gespeel het. Dinsdag, by nadere ondersoek, het hulle nóg spore gevind, dié keer duidelike afdrukke naby die huis.

Die boer sê hy sou Sondag ná kerk eintlik later tuisgekom het, maar hy was moeg en het besluit om nie soos beplan by familie te gaan eet nie.

By die plaashek het hy sy pistool se holster losgemaak en behoorlik rondgekyk vir spore. ʼn Ent verder, by die huis, het hy op die oop grasperk stilgehou. “My selfoon het op die passasiersitplek gelê en ʼn engel het net vir my gesê ‘vat daai selfoon’,” het hy vertel.

Hy het die erf begin deurkyk en vlugtig deur ʼn gat in ʼn buitekamerdeur geloer om seker te maak niemand skuil daar nie. Die boer het ook die blombedding deurgesoek en skielik ʼn kraakgeluid gehoor van die buitedeur wat oopgaan.

“Dit was die oomblik dat ek besef het hier is moeilikheid en ek gaan moet skiet. Ek was voorbereid, en as ek nié was nie, sou ek myself nie vergewe het nie. Die wêreld is boos.

“Ek kan nie ʼn ander ou blameer vir wat hý doen nie, maar ek kan myself blameer vir wat ek nié doen nie,” het hy gesê.

Die aanvaller het ʼn rooi mussie opgehad, presies dieselfde as die mussies wat werkers op die plaas dra en hy het aanvanklik gedink dit is ʼn werker wat uit die gebou te voorskyn kom. “Dit het my verwar, want sy hand en wapen was voor sy gesig.”

Die rower het losgebrand, die man het teruggeskiet en inderhaas agter ʼn boom skuiling gevind van waar verskeie skote nog tussen hom en die aanvaller geklap het.

“Ek het nog ʼn skoot geskiet en toe skree hy ‘buya’ en kom sy maat by die buitekamer uitgehardloop.”

Die twee aanvallers het ʼn ent verder gaan stilstaan, daarna wéér aangestap en toe gaan hurk.

Die man het dié tyd gebruik om met sy foon ʼn noodboodskap na die omgewing se veiligheidsgroep te stuur. “Jy kan nie glo hoe sukkel ʼn mens om daai groepie te vind nie, jou oë wil eerder heeltyd om jou rondkyk.”

Die twee aanvallers het vermoedelik gesien hoe hy op die foon praat en het ten einde laas padgegee. Sowat 20 minute later het die eerste versterkings in die vorm van boere uit die omgewing opgedaag.

In sy huis was sy voertuig se spaarsleutel weg, sy skootrekenaar is rondgeskuif en die stel boeie wat hy in ʼn laai bêre, ook vermis. Die sleutel daarvan het op ʼn kas agtergebly.

Die rowers was vroeër in die huis, maar het klaarblyklik in die buitekamer gaan skuil tot die man terugkom, vermoedelik om hom gerus te stel. Twee rugsakke, twee baadjies, twee vars brode, ʼn blik chakalaka en twee koeldranke is daar agtergelaat.

Die man sê ʼn bakkie is ʼn ruk later by ʼn huis in dieselfde omgewing geroof en die rooi mussie, soos wat een van die aanvallers gedra het, is op daardie toneel gekry. Twee van die kapingslagoffers is aan mekaar vasgeboei, maar ʼn derde persoon kon tydens die rooftog ontsnap en die polisie ontbied.

Die polisie het hulle blitsig voorgelê en opgespoor en in ʼn daaropvolgende skietery het die mans, toe altesame drie van hulle, die bosse ingevlug.

Die polisie het later die sleutel vir die boeie kom haal om die twee slagoffers te bevry.

“Jy kry ʼn fyn kans. Ek is gelukkig, want ek het klaar adrenalien in my are gehad – anders het ek my lam geskrik. Omdat ek klaar op ʼn gereedheidsgrondslag was, het alles ingeskop en gemaak dat ek vinnig reageer,” het die boer gesê. Hy wil met sy vertelling ánder inwoners van landelike gebiede maan om altyd paraat te wees.

“My pa het altyd gesê ʼn bok tel tot drie en as die bok by drie kom, spring hy weg. Jy moet jou dinge vinnig doen, want hulle gaan nie vir jou ʼn lang kans gee nie,” het die man gesê.

“Ek was gereed en dit was my behoud. Die engele het ook gesorg dat daar net twee van hulle was. Die belangrikste ding is: as die adrenalien inskop, moet jy reg wees. Dit help nie jou wapen lê in die kluis in die wolsakkie wat ouma gehekel het nie.

“Ek is hier om te bly, maar die realiteit is dat jy nie onkant betrap mag word nie. Ek het oorleef omdat ek paraat was. Ek dra my pistool dag en nag. Nou weet ek hoekom.”