Mariandra Heunis. Foto: Verskaf
Met die eerste oogopslag lyk Mariandra Heunis soos enige ander vrou. Haar opvallende blou oë en vriendelike glimlag verklap niks oor die lewensveranderende nagmerrie wat sy ʼn jaar gelede moes deurmaak nie. Ook nie oor die lang pad van genesing wat sy steeds elke dag moet stap nie.
Mariandra se man, Johann, is op 1 Oktober 2016 tydens ʼn aanval by die gesin se huis op ʼn kleinhoewe in Kameeldrift, noordoos van Pretoria, voor haar oë doodgeskiet. Mariandra, wat in dié tyd swanger was, en hul drie dogtertjies het die aanval oorleef. Die egpaar se seuntjie is vyf dae ná Johann se begrafnis, op Mariandra se verjaardag, gebore.
Vroeër vanjaar het Mariandra in ʼn roerende brief van die traumatiese gebeure van daardie aand vertel. Sy het vertel hoe twee aanvallers haar, Johann en hul dogter, Mieke, in die woonkamer voor die televisie oorval het. Hoe Johann, selfs nadat hy die eerste keer geskiet is, gepleit het vir sy gesin se lewens. En toe die woorde: “Ah, just kill him, brother”, voordat die laaste skoot Johann in sy kop getref het en hy voor haar gesterf het.
Mariandra het ʼn paar dae later na die kleinhoewe teruggekeer om van haar en die kinders se klere te gaan haal en is sedertdien nooit weer terug nie. Vandag, byna ʼn jaar na daardie aand, woon die gesin in die stad en het Mariandra ʼn nuwe kleinvoet, ʼn nuwe beroep en ʼn belangrike storie om te vertel.
Mariandra Heunis saam met Mieke, Mischa, Majandré en AJ. Foto: Verskaf
“Dit gaan goed met ons,” sê sy. “Die Here het ʼn plan met ons lewens en ek glo Hy laat alles ten goede meewerk. Dit is my keuse wat ek van hierdie ding gaan maak.”
Natuurlik is daar moeiliker dae, dae wat sy van voor af platgeslaan word, sê sy. Soos die afgelope Donderdag toe sy die nadoodse ondersoekverslag van die polisie ontvang het. “Alles wat in die verslag staan, is wat ek daardie aand sien gebeur het. Maar die besonderhede daarvan, om te lees hoe seer hy gekry het … dit het my gebreek.”
Sy sê die verslag toon Johann is ses keer geskiet. Dokters meen hy moes voor die finale skoot reeds gesterf het aangesien een van die hoofslagare raakgeskiet is. “Hy was stukkend, stukkend, stukkend. Maar ek weet, maak nie saak wat die verslag sê nie, hy was nie dood tot die sneller vir die laaste keer getrek is nie. Hy het met bonatuurlike krag ʼn laaste keer opgestaan om vir ons te pleit. Ek hoop hy weet hy is ons held. Hy het letterlik al die koeëls vir ons gevat. Ons leef, want daar was niks meer koeëls vir ons oor nie,” sê sy.
ʼn Uitkenningsparade wat sy in Junie vanjaar moes doen was vir haar net so ʼn traumatiese ervaring. “Hulle berei jou nie voor op wat gaan gebeur nie. Jy weet nie wat om te verwag of wat is die reëls van so ding nie. Jy stap daar in en jý voel omtrent soos die misdadiger. Ek was van voor af getraumatiseerd omdat ek al daardie besonderhede moes herleef om te probeer onthou wat gebeur het. Dit was ʼn aaklige ervaring.”
Tot op hede is niemand nog in verband met Johann se moord aangekla nie.
Mariandra en Johann Heunis. Foto: Verskaf
ʼn Nuwe roeping
Mariandra vertel sy was voorheen voltyds ʼn ma, maar moes ná Johann se dood byna dadelik weer begin werk om finansieel vir haar kinders te kan sorg. Sy het by die Sonja Smith-begrafnisgroep aangesluit en sê sy voel asof sy uiteindelik haar roeping gevind het. “Elke persoon by wie se begrafnis ek betrokke was, laat ʼn aantal geliefdes agter. Elke een van daardie mense was iemand se Johann. Om daardie laaste bietjie liefde en respek vir mense te kan gee, is vir my ʼn ongelooflike voorreg.”
Buiten haar werk hou Mieke (7), Mischa (5), Majandré (3) en AJ (11 maande) vir Mariandra besig. “My fokus is beslis my kinders. Ek probeer om steeds vir hulle die beste moontlike lewe te skep, net soos Johann sou wou gehad het,” sê sy.
En ten spyte daarvan dat Johann nooit kans gekry het om sy seun vas te hou nie, is AJ steeds die grootste verjaardaggeskenk wat sy ooit voor kon wens, sê sy. “Hy is ʼn spieëlbeeld van sy pa. Dit is so groot seën om elke dag vir hom te kyk en sy pa in hom te sien. Soms is dit moeilik om te dink ek moet dit sonder Johann doen. Wat as hy eendag wil rugby speel? Ek weet niks van rugby af nie! Selfs om sy doeke om te ruil was aan die begin vir my moeilik – ek ken net dogtertjies.
“Party dae dink ek hoe Johann met hom sou wees, hoe baie hy sy seuntjie sou geniet het. Maar op ʼn manier maak dit my net nog liewer vir hom. AJ was die skeiding tussen die donker van daardie aand en die hoop van ons toekoms. Hy weet nie hoe groot seën hy is nie.”
Mariandra en AJ. Foto: Verskaf
Die ander kinders verwerk nog die verlies van hul pa en veral Mieke, wat die gebeure daardie aand moes meemaak, het nog baie trauma om te verwerk. Mariandra sê Mieke kry sedert die aanval berading, maar toon steeds snellers en die tekens van post-traumatiese stres. “Dit was ʼn jaar van hel vir daardie klein lyfie. Sy het nou besluit sy wil nie meer oor daardie aand praat nie. Sy sê haar lyfie brand as sy daaroor moet praat. Ek probeer haar nou leer dat sy nie oor die aand hoef te praat nie, maar sy mag maar na pappa verlang. Die twee moet geskei word van mekaar. Pappa en ons verlange na hom het niks te doen met die lelik van daardie aand nie.”
Deur dit alles het die gesin ʼn stewige ondersteuningstelsel wat help om die las so ʼn bietjie ligter te maak, sê Mariandra. “Daar is wonderlike engele in my lewe wat my bystaan en ondersteun. Maar ek dink nie iemand kan regtig verstaan wat ons deurgaan nie, omdat hulle dit nie self beleef het nie. Mense het begrip vir verlies en die afstaan van ʼn geliefde aan die dood, maar die omstandighede hiervan, daardie wreedheid, daardie vrees … mense besef nie die pad wat jy stap nie.”
Sy sê dit is daarom dat sy nou ook praatjies by kerke en ander geleenthede doen om haar storie aan mense te vertel. Sy wil nie hê Johann se dood moet tevergeefs en sinneloos wees nie. “Ek weet daar is ʼn doel vir my lewe en ek wil ander mense help deur bewusmaking te skep oor aanvalle op plase en kleinhoewes en die verwoesting en stukkende gesinne wat agterbly. Baie van hierdie gesinne word met niks gelaat ná die tyd en ek wil hulle help om weer die stukke op te tel.”
Een ding is seker, Mariandra Heunis is ʼn vegter. ʼn Vegter wat, soos sy sê, geleer het om “ʼn normale lewe in abnormale omstandighede te leef”.
“Mense sê vir jou dit raak beter met tyd. Dit is nie regtig waar nie. Hoe meer tyd verloop, hoe groter raak die verlange. God sorg vir sy kinders en ek lewe in geloof vir ons pad vorentoe. Ek wil gelukkig wees en ek weet Johann sou wou gehad het ek moet gelukkig wees. Ek het baie hoop vir ons toekoms.”
- Die Johann Heunis-gedenkgholfdag word op 28 September by die Irene-buiteklub gehou ten bate van Mariandra en haar kinders en ter gedagtenis aan Johann. Vir navrae kontak Emil by 071 255 9927 of [email protected].
- Mariandra is betrokke by Warriors 4 Christ, ʼn organisasie wat help om geld in te samel vir gesinne wat weens misdaad in finansiële probleme gedompel is. Ondersteuners is tans besig om vanaf Musina tot in Kaapstad te stap om bewusmaking oor plaasaanvalle te skep. Besoek die Facebook-blad hier om betrokke te raak.
Jy het reeds gewys jy is van staal, sterkte op jou pad vorentoe. Dis so mooi om te lees van jou ondersteuningstelsel deurdat ander nie van jou vergeet het nie. Alles van die beste vir jou en jou kinders mevrou
Merkwaardig en hartseer, maar wanneer mens die lig aan die einde van die tonnel bereik gaan ‘n wonder wereld oop. Die berusting van God en Sy genade wat groots en wonderlik is en dan weet mens God stap tree vir tree saam met sy kinders al gaan dit ook hoe swaar. Die belangrikste is dat Jesus vir meer as ‘n jaar, julle saam met die kruis in julle gedra het. Wat ‘n wonderlik Vader!!!
So hartseer, so onnodig. Mag God jou en jou kleingoed omring met Sy liefde! Jammer mensie dat jy en jou kleingoed deur die hartseer moet gaan. Suid Afrika het jou in die steek gelaat! Ek bid vir jou en die kindertjies! Mooi pad vir jou vorentoe kind van Jesus! ??
Ai dis hartroerend!Om sulke berigte te lees is bemoedigend en maak mens rooi sien ook.
Maar as die anc polisie hul werk doen en ‘n groot losprys op daai terroriste se koppe sit sal dit miskien werk.
Klink vir my die uitkennings parade het ook niks opgelewer nie.Sulke dinge gaan eendag maak dat mens die wet in eie hande begin neem.Kyk maar wat gebeur reeds in die Kaap – polisie word dagliks aangeval en van misdaad tonele verjaag deur die publiek.Hoekom?Omdat die polisie deur hul korrupsie nie meer vertroue inboesem nie.Hierdie is die begin.
Dit raak eers slegter vir die 1ste paar jaar soos tyd verloop. Maar dit raak defnitief beter . Dit vat net tyd. Na 7 jr weet ek dit gaan nooit weg nie maar mens leer om daarmee saam te leef. Die gemis gaan nooit weg nie.
Baie trots op jou vriendin. Jy is ‘n ystervrou. Baie seën en liefde vir jou en die muise. x
Ek het groot simpatie met die dame en haar kinders. Die hartseer sal na ‘n baie lang tyd “weggaan”, gelukkig bly die herinneringe daar. Al raad wat ek vir die dame het is om berusting te kry en probeer vergewe so gou as moontlik. Die persoon wat dit aan julle gedoen het is nie werd dat jy jou siel ook moet versondig nie. Sy oproep tot verantwoording kom. Vind vrede vertroosting genade in ons Hemelse Vader. Sterkte.
Jou geloof in ons Liewe Heer sal jou die Krag gee. Sterkte met jou pad vorentoe
Ek mag en kan nie sê wat ek regtig wil nie… Ek sal as rassis gebrandmerk word… Maar God weet, dis nou genoeg… Hoeveel nog???
Ian Landman,jy is SO reg. Praat mens die waarheid en skryf oor die realiteite,word jou kommentaar na 1 minuut verwyder. Liberale media verdra nie die waarheid nie.Nie eens MM nie.
Ian en Dries, ek stem 100% saam met julle!!!
Dit is soooooo waar.
Jy kan en jy sal in die krag van jou God. So ook elke ander persoon wat hierdie pad moet stap. My volk, maak seker Hy is waarlik jou God en jy is waarlik Syne, en ons wat oorbly sal anderkant uitstap, sterker as ooit, suiwerder en dieper en sterker as ooit deur Sy genade.
Ons boikot Spur as hulle verkeerd optree maar die lastige karwag verdra ons en oorhandig ons geld hou op geld gee gebruik dit om jouself te beskerm stel net die nodigste hulp aan en help die minderheid bemagtig hulle met werk geleerdheid die Duitsers kyk eers na hulself voor hulle immigrante help en kyk hoe floreer hulle.Ek wil nie rassisties klink nie maar dit het tyd geword dat die kinders voor die tv opstaan en weer die kar was en die tuin skoonmaak
Leahim, ek merk dat jy nerens eers ‘n vae verwysing maak na die merkwaardige vrou se onbaatsugtige diens aan ander mense, terwyl sy persoonlik deur diep waters gaan nie. Jy verwys wel na Spur, karwagte en Duitsers. Die Duitsers het terloops meer as ‘n miljoen migrante in hul land toegelaat, weliswaar na ‘n bedenklike besluit deur Angela Merkel. Dit is tyd dat Afrikaners weer terugkeer na hulle wortels en van voor af leer om ander mense te respekteer, ongeag hulle herkoms of sosiale stand. Me Heunis is ‘n wonderlike voorbeeld vir ons.
Adam ,Ja ek stem saam ek het al so ongevoelig geword dat ek net altyd aanval en blameer ek vra omverskoning jy is heeltemal reg
Leahim, die doel van my kommentaar was nie om ‘n verskoning te ontlok nie, maar jou reaksie wys ‘n pragtige sy van jou karakter. Ek stem saam deurdat die meeste van ons soms totaal moedeloos en magteloos voel wanneer ons sien hoe ‘n onbeholpe, korrupte regering ons land verwoes. Gelukkig is daar die geleentheid vir ons om mekaar te inspireer om op die regte dinge gefokus te bly.
Sjoe. Dis duidelik dat Johann Heunis ‘n merkwaardige man was wat tot op die laaste sy gesin probeer beskerm het. Maar dis vir my ook duidelik dat Mariandra ‘n merkwaardige vrou is. Daar skyn ‘n lig uit haar wat ekstra opvallend is in die donkerheid van die gebroke wêreld waarin ons leef. Mariandra, liefde en sterkte vir jou en jou kinders. My hart huil vir jou, maar ek is ook ongelooflik trots op jou.
ons het nie meeer n toekoms in hierdie barbaarse land (kontinent) nie. ons voorvaders het onder soortgelyke omstandighede hierheen gakom. ek, en ek dink baie van ons het geen lojaliteit teenoor hierdie land meer nie. tyrek jou ankers op en gaan na die beskawing oorsee. daar is nog heelwat plekke om heen te gaan. gaan en kry rus vir jou siel en nageslag. dis nou indien jy dit kan bekostig . anderainds is dit jou plig om dit vir jou kinders moontlik te maak. verkoop jou alles en laat jou kinders kwalifiseer vir n wwerk waarvoor daar n aanvraag is en moedig hullig aan om te gaan. ek het endit gaan goed met my seuns
groete
????? God is lê ons stukkende land en Sy vernielde mense by U voete neer…Amen
Jy is voorwaar n woman warrior!!! Mag ons Vader jou net na die hoogste hoogtes neem en jy sweef soos n arend. Baie sterkte vir jou en pragtige kindertjies
Sterk en awsome vroutjie.
Ek is saam met julle dankbaar dat julle kan aangaan met krag en liefde wat net van God kom.
Ek wonder net of die skurke nou maar gelos gaan word en of die owerhede nogsteeds na hulle soek. Ek kyk baie Crime&Investigation op kanaal 170 op Dstv. Die Amerikaners en Britte gee nooit op nie. Baie kere 20/30 jaar later maar hulle kry die wetters. Hoop dat ons mense net so toegewyd sal wees.
Ek bid vir julle Gods rykste seën en beskerming toe.
Liefde Hennie
Hennie – as jy die berig oor die Amcu verteenwoordiger wat dood geskiet is en Amcu se kommentaar daarop mooi lees sal jy sien wat ook op die plase gebeur en die regering se traagheid verstaan
My liewe mens en almal wat voor my kommentaar gemaak het. Mag ons hierdie perspektief behou en in die groot Genade van ons Here voortbou? Ek is geweldig bemoedig deur Mariandra, en die nugtere kommentare, veral nadat ek vroeër vanjaar self ‘n mesaanval helder oordag oorleef het … die Here sàl voorsien!!!
Ek het ure gelede hierdie berig gelees maar my weerhou van kommentaar.
Nie kommentaar gelewer want ek was woordeloos. 3 Punte wat nodig is om uit te wys egter.
1. Kreature wat dade pleeg soos wat hier van vertel word, vir ‘n oomblik het die vraag opgeduik oor hoe hulle daarmee saamleef maar die antwoord is voorhand liggend en dit sê dat gewetenloosheid geen gewete ken.
2. Pragtig soos Mariandra is, is ook haar persoonlikheid. Vroumens, jy is ‘n SUPERVROU!
3. Marinè Lourens, jòu naam moes in hoofletters gewees het bo hierdie berig want….(laat my toe om te soek vir woorde) jy het dit geskryf met ‘n buitel wat woorde uitgekap het. Jy het die hardheid van woon in Suid Afrika saamgesnoer met die liefde van mense vir mekaar en wat veg teen barbarisme. Ek het meer tyd nodig om jou pragtige realistiese en perfekte bewoording van wat Mariandra en haar gesin beleef het, neer te pen. Ek wens ek kon skryf soos jy.
Mariandra…. mag God jou en jou kinders seën.
Uitstekende kommentaar, Cherokee. Ons Afrikaners is en was nog nooit bang vir uirdagings aanpak nie en met die regte gesindheid kan ons berge versit. Me Heunis is ‘n sprekende voorbeeld.
Leahim, ek sekondeer,
Mariandra ons kan jou en jou kinders net opdra aan GOD, die mens breek soos kleipotte maar as SY LIEFDE die seer en stukkend herstel, dan hou dit vir ewig en altyd.
Ek salueer jou Mariandra ! Ek laat sak my kop ook in skaamte. Terwyl ek die artikel lees moes ek veg teen woede en haat, dit terwyl jy dapper veg vir oorlewing en getuienis lewer. Ek staan verstom teenoor mense se wreedheid en ek verstaan nie waarom God so iets toelaat nie, maar ek dank Hom dat Hy jou arms optel en jou dra – elke dag. Baie sterkte – Johann sou so trots op sy beeldskone vroutjie gewees het en jou kinders kan trots wees op hul mamma. Jy is voorwaar ñ ystervrou!
Wat ‘n positiewe vrou. So baie vlug land-uit, leef met haat en lelikheid in hul harte. Maar sy het ‘n keuse gemaak en daardie keuse word weerspieël op haar gelaat. ‘n Mooi mens. Iemand vir wie ek (as ek een gedra het) my pet lig! Dankie Maroela vir ‘n positiewe berig.
Ek is so ontsettend ja.met vir wat jul moe’s deurmaak. En Dan alleen Al’s most te verwerk en my hart roep hit dat mense sal terugkeer na God want onskuldige mense lei onder ons samelewing se ongoddelike gedrag.