Ek toe dink ek by myself dat God gereeld voëls oor my lewe stuur. ʼn Mossie op ʼn sent in Londen, sodat ek weer glo dat ek nie vergete is nie en ʼn klein suikerbek-sonvoëltjie op ons stoep in Somerset-Wes, net om my te herinner… alles sal oukei wees.
Lees meerAlles vir die sleutelwoord "Koppieteefontein"
Koppieteefontein: Annie, ’n nuwe hondjie vir ons
Daarom drink ek vandag ʼn koppie tee op daardie vroue wat elke dag sorg dat ʼn weeshondjie die regte huis kry. ’n Koppie tee op hulle wat na die welsyn van diere in die wêreld kyk. En op jóú wat ʼn goeie huis vir ʼn kwesbare troeteldier bied.
Koppieteefontein: Spore
Later is dit my beurt om te praat. Ek probeer so tussen die groet en die trane ook vir die kinders vertel hoe kosbaar ons tyd hier op aarde is. Saam. Hier. Nou. En dat tyd verbygaan.
Koppieteefontein: Sonder konsertgangers is dit Dag Zero
Dus, vandag drink ek ’n koppie tee op elke kunstefees wat deur die jare ons taal en kultuur in sy arms vasgehou het. Op elke dorp wat die feesgangers ingelaat het.
Koppieteefontein: Vroeg uit die vere – op pad werk toe
En dit was my antwoord. In hierdie wêreld waarin ons leef. Of jy ’n onderwyser is, of ’n eiendomsagent, of ’n prokureur of ’n rugbyspeler of bloot ’n ouer is, wéét wie jy is!
Koppieteefontein: Die geboorte van verandering
Met Covid-19 is baie mense se lewens holderstebolder. Ons s’n ook, maar ons probeer orde skep in hierdie chaos. Planne maak. Die wêreld is kwesbaar. Mense moes aanbeweeg, groet, trek, rou, planne maak en nuut begin. Dis soos geboorte gee. Dis nie maklik nie. Dis pynlik, maar dis nie die einde nie, dis ’n nuwe begin.
Koppieteefontein: Kom ons wees dankbaar vir saamwees
As 2020 my iets kon leer, is dit die volgende: Saamwees is ’n voorreg. En soms kom dit saam met ’n bietjie stres, maar ons almal is net mense.
Koppieteefontein: Die Groot Trek
Om te trek, is nie vir sissies nie. Hulle beweer nie verniet dat naas die dood van ’n geliefde, is die tweede grootste trauma om te trek nie. Maar waar moet ons wortel skiet, is dalk die groter vraag skryf Jak de Priester.
Koppieteefontein: My huis is waar my hart is
Wat maak ’n huis ’n huis? Hoekom kan ons nie net alles los en aanbeweeg nie? Bring aardse goed dan soveel waarde in mens se lewens?
Koppieteefontein: Old Spice om ’n vreemde wêreld beter te maak
En toe besef ek weer watse goddelike seën dit is om goeie vriende te hê. Vriende wat altyd daar is vir jou en jy vir hulle. Dis priceless. Die aande om ’n vuur. Die bottels rooiwyn. Die geselskap.
Koppieteefontein: ’n Teken van God in my hand
Ek besef net daar, tussen al die vreemde mense op ’n trein in Londen, ver weg van Suid-Afrika – ver weg van die Vrystaatse dorpie waar ek grootgeword het, ver weg van alles wat bekend is – dis nie ’n pennie nie, dis ’n 1 sent-stuk. ’n Suid-Afrikaanse 1 sent. Ek bring dit nader aan my oë toe om mooi te kyk… dan sien ek die twee mossies.
nuus oor die verkiesing
