[Foto’s] Dié Porsche is hemel op aarde

Die Porsche 911 Carrera (Foto: Porsche)

Diegene wat brandstof in hul are het, hetsy dit wiele of propellers het – of met petrol, diesel of elektrisiteit werk – het ’n voorkeur… ’n Droommotor. Daai handelsmerk wat die hare in hul nek laat regop staan. Ek praat hier van fabrikate soos Ferrari, Lamborghini, Pagani, Koenigsegg, Bugatti, Maserati en dan natuurlik – Porsche.

Die Italianers is uiters goed met dié droomvoertuie. Ek dink daar is nie ’n mooier motorboot as ’n Riva nie. Dit is ook Italiaans, nes Ferrari, Lamborghini, Pagani en Maserati. Ek let op dat hier ’n patroon is. Die duurste, mees modieuse dinge kan gewoonlik hul wortels iewers in Italië vind. Ek is nie ’n aansiterige mens nie. ’n Graaf is ’n graaf… of hoe?

Dus sukkel ek om met ’n skoon gewete lief te wees vir van die Italiaanse handelsmerke, net omdat dit Italiaans is. Ek hou van ’n meer eerlike benadering. Dit Duitsers is baie ernstige, eerlike mense. Dit is ook amper onmoontlik vir hulle om ’n ding half te doen. Dit is of reg, of verkeerd. Ek hou daarvan. Veral as ek teen 310 km/h in ’n 911 GTS gaan ry. Ek wil weet daar was geen flambojante Italianer naby nie.

Die Porsche 911 Carrera (Foto: Porsche)

Porsche is daai handelsmerk vir my. Hul produkte is ontwerp om elke sent uit die enjin en onderstel te kry. Daar is nie ’n V12 in hul aanbieding nie… maar dit is onnodig. Die 911 is al vir meer as 54 jaar ’n sessilinder-bokserenjin. Hy het wel al gegroei oor die jare, tot 4.0 liter wat nou in die GT3 is, maar net 3.0 in die tweeling-turboaangejaagde 911 GTS.

Ek hoor nou al die mense kerm, 54 jaar en hy is nog dieselfde… Dalk, maar kom ek verduidelik só: Ek het al bitter baie motors bestuur. Daar is geen motor wat ek al bestuur het wat so volmaak voel nie. Daar is meer as 50 jaar se DNS en ontwikkeling in daai onderstel. Ja, die enjins is nou met water verkoel, en die stuurkolom nou elektries, nie hidroulies nie. Daar is agterwiel-stuur. In teorie klink die konsep slim. Teen lae spoed draai die agterwiele in die teenoorgestelde rigting as die voorstes. Dit laat die asafstand nog kleiner voel en die 911 op ’n tiekie parkeer. Teen hoëspoed draai die wiele in dieselfde rigting as die voorstes. Hoe nou? Daar verloor die ingenieurs my heeltemal. Ek verstaan dit nie – maar wat dit op die pad doen, verstaan ek heeltemal. Die standvastigheid wat die 911 om draaie teen hoëspoed bied, is ongelooflik. Mens kan dit nie verduidelik tot iemand dit deur hul sitvlak voel nie.

Die Porsche 911 Carrera (Foto: Porsche)

Die ontwerp van die 911 is vir my baie spesiaal. Ek hou daarvan dat hy oor die dekades stadig verander het tot hoe hy nou lyk. Klein veranderings aan ’n resep wat die perfekte dis bied. In teorie moet die 911 nie werk nie. Wetenskap sê die gewig moet in die middel wees, nie dáár agter waar sy enjin nou wegkruip nie, maar die ingenieurs het dit verfyn tot dit perfek is. Met so ’n kompakte enjin is daar nóg ’n voordeel. Dit neem amper geen spasie nie, en dus is daar plek vir twee klein sitplekkies agter. Hier is dan ’n supermotor waarin my kinders saam met my mag ry. Ek het die kinders skool toe geneem in die 911.

Ek is ’n groot liefhebber van atmosferiese enjins. Die vlymskerp versnellerreaksie wat atmosferiese enjins bied is briljant. Veral as ’n mens om ’n baan ry bied dit ’n bietjie meer beheer as die gewone mik en druk reaksies van die meeste turboaangejaagde enjins. Ek weet nie hoe Porsche dit gedoen het nie… maar die nuwe 3.0 bokserenjin voel atmosferies in sy reaksies, en dan kom die golf wringkrag wat ’n mens net in ’n turboenjin vind. Dit is verslawend. Turboenjins hou gewoonlik nie van baie toere nie. Dis egter nie die geval met die 911 GTS nie. Die sessilinder hol om die toeremeter tot net verby 7 000 r/min. Die simfonie van daai laaste 1 000 omwentelinge laat die hare in my nek regop staan en gee my hele lyf hoendervleis. Dié 3.0 enjin bied 331 kW en 550 Nm. Die wringkrag is beskikbaar tussen 2 150 en 5 000 r/min. 0 – 100 km/h is kinderspeletjies vir dié 911 in 3.7 sekondes. Hy sal sy bene rek tot 310 km/h.

Die Porsche 911 Carrera (Foto: Porsche)

Ek en ’n kollega is vanaf Pretoria Bela-Bela toe met die 911. Die verantwoordelikheid wat met so ’n supermotor kom om nie die 100 km in 20 minute af te lê en dan 10 jaar in die tronk te sit nie, is reusagtig. Ek het maar die spoedbeheer gestel, ander het die polisie my beslis toegesluit. ’n Ander verrassing met die 911 is hoe lig hy is op brandstof as ’n mens net rustig toer. 7 ℓ/100 km is maklik vir dié Porsche teen 130 km/h.

Porsche is die meesters van die dubbel-koppelaar-ratkas. PDK soos hulle dit noem. Die sisteem werk perfek. Ratwisseling is blitsvinnig. In Sport Plus ry-modus is die ratwisseling aggressief. Jy voel hoe skop die 450 perde jou in die rug. Dit is fantasties. Die ritgehalte in die 911 is beslis harder as in die Panamera wat ons reeds getoets het, maar steeds billik. Veral as ’n mens onthou hy ry op 20”-wiele.

In die verkeer kon die Porsche net’n sowel ’n Volla gewees het. Hy is ’n bietjie breër as ’n kewer, maar so mak soos ’n lammetjie indien jy dit nodig het. Dit bring my tot my opsomming. Die Porsche 911 is die mees bruikbare, veelsydige supermotor wat mens vandag kan koop. Ek klassifiseer dit spesifiek as ’n supermotor en nie ’n sportmotor nie. As iemand stry dat hy nie as supermotor geag kan word omdat hy prakties is nie, dan moet hulle maar een van die aansitterige Italianers gaan koop, en ek sal vir minder as die helfte van die geld en twee keer die sitplekke vir hulle wegry.

Die 911 GTS lyk só:

Die kompetisie lyk só:

Ek wil nog die Mercedes-AMG GT ry, maar in hierdie stadium het die 911 my hele hart gesteel.