My afspraak met ‘Maandag’ op die Russiese Ural-motorfiets

Die Russiese Ural-motorfiets (Foto: Brian Cheyne)

Ek het vir die eerste deel van my lewe geglo die Tweede Wêreldoorlog het in swart en wit afgespeel. Ek was gefassineer deur Spitfires en die Lancaster-bomwerper. Toe ek die eerste keer ʼn Spitfire in kleur gesien het, was ek oorstelp. My kinderdae het toe sommer ʼn nuwe dimensie aangeneem. Het jy in daardie ou stukke beeldmateriaal ʼn motorfiets met ʼn syspan gesien en gewonder hoe hy sou lyk in kleur? Ek het vir jou goeie nuus. Nie net kan jy hom sien nie, jy kan hom ry ook. Die een wat ek gery het se naam was “Monday”.

Langs die R511, naby Hennops Pride se 4×4-baan, is die tuiste van Sidecar Africa, invoerders van die Russiese Ural-motorfietse. Die eienaar, Ryno Greef, het my eers met sy eie syspanfiets die vreemdhede van hierdie petalje verduidelik. Verbeel jou daardie eerste keer wat jy motorfiets gery het, en alles vir jou vreemd gevoel het. Nou reageer en doen jy dinge sonder om te dink. Klim jy egter op die Ural, is jy weer terug in graad 1. Hoewel al die basiese kontroles presies daar is waar jy dit verwag, is dit in die hantering waar die groot aanpassing nodig is.

Die Russiese Ural-motorfiets (Foto: Kobus Schoeman)

Ryno moet hare tot op sy verstandtande hê om ouens te leer ry met ʼn syspan. Ons motorfietsgeesdriftiges weet mos alles, en die ego lol maar bietjie. Die dinamika werk so: as jy wegtrek of die versneller ooptrek, versnel die fiets, maar die syspan moet eers oortuig word om saam te kom. Jy ry dus om die syspan, en die fiets draai links. Die teenoorgestelde gebeur as jy die versneller toemaak. Die fiets ry stadiger, maar die syspan het nou entoesiasme en momentum aan sy kant, so jy draai regs. En hier kom die groot kopskuif. Sou jy regs begin trek, en jy skrik, is jou eerste reaksie om die versneller toe te maak. Dan draai jy net verder regs in die verknorsing, of bome in. As jy eers hierdie basiese kontroles onder die knie het, kan jy met minimale insette op die handvatsels jou rigting verander deur bloot vinniger of stadiger te ry.

Ná my les het ek en die Ural bietjie gaan rondry tot op ʼn stil plekkie en ek kon hom bietjie beloer. Tydens die Tweede Wêreldoorlog het die Russe 5 BMW-motorfietse verkry, en die ontwerpe nageboots. So is die Ural gebore. Die Ural van vandag het nog steeds dieselfde 750cc-bokserenjin van destyds. Ural maak tussen 1 500 en 1 800 motorfietse per jaar en hulle grootste mark is die Amerikaanse een. Europa het ook afsetpunte, en noudat Rusland kan handel dryf met die wêreld, word baie van die onderdele van die Ural verskaf deur Amerikaanse of Europese maatskappye. So oor die jare het brandstofinspuiting en Brembo-skyfremme bygekom, maar in wese het die ontwerp in 70 jaar onveranderd gebly.

Die Russiese Ural-motorfiets (Foto: Brian Cheyne)

Die Ural is byna onbreekbaar. Jy kan maar links draai, al is daar nie ʼn pad nie. Dit het my baie gehelp toe ek teen my wil regs gedraai het, en daar is selfs ʼn trurat om jou Ural weer uit die bosse te kry. Skoonheidskompetisies gaan hy nie wen nie, maar tog is daar iets moois aan hierdie volkleur-oorblyfsel uit die Tweede Wêreldoorlog. Jy kan maar Sani op, of Baviaans deur, en Ryno het die foto’s in sy winkel om dit te bewys. Jy kan ook jou ander helfte saamvat, want die syspan het ʼn yslike kattebak vir al die snuisterye. Die syspan is ongelooflik gemaklik, want dit het ʼn dubbele veerstelsel, so jou vrou sal nie ʼn steek laat val as sy sit en brei nie.

As jou nuuskierigheid nou geprikkel is, gaan kyk gerus. Gesels met Ryno. Hy kan selfs ʼn syspan aan jou GS vasmaak, sou jy eerder die Duitse bokser as die Russiese een vertrou. Een ding is seker, jy gaan nie onaangeraak weggaan van ʼn Ural af nie.

Vir meer inligting, besoek die produkblad.