Só vergelyk bekostigbare gesinsbuksies

Die mediumgrootte gesinsmotor was altyd ʼn sedan gewees. Sitplek vir vyf met ʼn lekker groot kattebak. Dink aan motors soos die Corolla en Jetta. Dit was in talle Suid-Afrikaanse huishoudings stapelvervoer.

Met die geleidelike afsterwe van die sedanmotor is daar twee buksies wat wil kom stoei vir sy markaandeel, die klein tot mediumgrootte sportnutsvoertuig en die kruismodel. Ek persoonlik hou niks van ʼn kruismodel nie – dit is eintlik net ʼn opgepompte mediumgrootte luikrug en bied niks unieks teenoor die gewoonlik goedkoper luikrug nie. Waar dinge wel aanloklik raak, is met klein of mediumgrootte sportnutsvoertuie wat behoorlike grondvryhoogte en vierwielaandrywing bied.

Hier gaan ek een van elk met mekaar vergelyk en sien wat gaan vir wat. Mahindra se nuwe XUV 300 is ʼn reusetree in die regte rigting vir die handelsmerk, en Renault se Duster is uiters gewild in Suid-Afrika. Die Mahindra is ʼn kruismodel, en die Duster ʼn sportnuts. Kom ons kyk:

Ontwerp:

Albei tjorre is netjies en nie een is lelik nie. Die XUV 300 het netjiese hoekige lyne en sy ontwerp is goed afgerond. Persoonlik hou ek baie van die nuwe Duster se meer afgeronde ontwerp. Die Duster lyk taai dog netjies.

Binneruim:

Soos ek in die inleiding gesê het, gee die nuwe XUV 300 vir Mahindra ʼn reusetree in die regte rigting. Die Mahindra kan nou as luuks beskou word, met elke funksie wat mens sou wou hê. Hy verloor wel ʼn punt in die afwerking van die nuwe truuks. Die knoppies kan effe goedkoop voel hier en daar … en dis waar die Duster hom klop. Die Duster se nuwe binneruim is baie netjies uitgelê, en die verbetering in gehalte van die knoppies en skakelaars is indrukwekkend. Tot hul sitplekke het nou die behoorlike steun waarvoor ek al ʼn ruk lank vra. Die Duster voel ruimer as die XUV 300 ook, en daar kry hy nog ʼn punt.

Enjin, ratkas en dryfstelsel:

Mahindra se nuwe 1.5-diesel is ʼn ware juweel. Lekker sterk én lig op brandstof. Die 6-spoedhandrat is waar die XUV sy punt verloor. Die koppelaar se kalibrasie moet nagegaan word. Dit raak effe moeilik om perfek weg te trek sonder ʼn geruk en pluk. Renault se 1.5-viersilinderturbodieselenjin is fantasties. Dit is die Renault/Nissan/Mitsubishi-alliansie se mees gebruikte enjin ter wêreld. Hy bied billike krag en asemrowende brandstofverbruik. Waar die Duster nóg ʼn punt verdien: Hy is in handrat en outo beskikbaar, óf as ʼn vierwielaangedrewe handrat. Indien jy nie die 4WD nodig het nie, is die outo beslis die beste keuse.

Ritgehalte, padhouvermoë en veiligheid:

Die Renault het fantastiese ritgehalte. Lekker soepel vering en behoorlike bande met ʼn groot profiel laat die Duster soos ʼn droom toer. Padhouvermoë is in die kol vir só ʼn tipe voertuig. Die 4WD-model bied heeltemal ʼn ander dimensie aan die motor teen dié prys. Die Mahindra is effe harder geveer as die Duster, maar verder toer hy lekker. Waar hy wel groot punte opmaak, is die feit dat hy sewe lugsakke het teenoor die Duster se vier – ʼn groot veer in sy hoed.

Opsomming:

Dit is maklik om dié twee buksies op te som. Albei is lekker rygoed en sterk mededingers vir hul handelsmerke. Die Mahindra wys waarheen die handelsmerk op pad is, en dis indrukwekkend. Waar die Duster uitblink, is dat dit uiters gewild is in Suid-Afrika, en ʼn bekwame gesinsbuks. Ek’t my woonwa al ʼn kort afstand met een gesleep, en ʼn bietjie ligte veldry en 4×4-hindernisse gaan aandurf met een. Dis ʼn puik motor, en bly my keuse.

Die twee vergelyk só:

Die kompetisie lyk só:

 Die mededingers is wel die reeksleiers vir hul onderskeie handelsmerke, dus is die pryse kwaai. Ek staan by die Duster as my keuse, sou dit my geld wees. Ek moet egter nog die Kia Seltos onder hande kry.