Deur Kyla van der Merwe
Betogende studente sing en dans by die Universiteit van die Witwatersrand (Wits) op 2 Maart 2023. (Foto: AFP)
Die Universiteit van Witwatersrand (Wits), een van die mees gesogte universiteite in Suid-Afrika, was onlangs in die nuus weens studentebetogings en -stakings. Hierdie betogings is veroorsaak deur ʼn aantal kwessies, insluitend stygende klasgelde, onvoldoende studentebehuising en ʼn gebrek aan finansiële hulp vir studente.
Vlieënde stene en brandende bande word deur die betogers gebruik as ʼn rooksein vir aandag. Die optog is ʼn ware nagmerrie! Dit kom voor asof die studente by dié staatsuniversiteite net as ʼn kollektiewe groep wil stamp en skree, sonder om werklik te verstaan waaroor hulle kwaad is.
Die optog se ontwrigtende gedrag hou verskeie negatiewe gevolge vir die akademiese omgewing in. Klasse word dikwels gekanselleer omdat studente buite die klaskamers staan en skree. Gemaskerde betogers vat hande met die vandalistiese studente om skade aan te rig. Dit is nie net frustrerend nie, dit is uiters onverantwoordelik. ʼn Optog waar jy vernietig waarvoor jy veg, is nie die antwoord nie.
Het hierdie studente werklik ʼn doeltreffende plan? Hulle skree vir goedkoper of selfs gratis universiteitsopleiding, maar waar moet die geld vandaan kom? Hoe gaan hierdie gratis universiteitsopleiding van ʼn hoë standaard wees? Hierdie studente moet dink oor die langtermyn-impak van hul eise.
Hierdie optog by Wits is ʼn duidelike aanduiding van die probleme in die hoër onderwyssektor en land as geheel. Dit is nie net ʼn kwessie van geld nie, maar ook ʼn gebrek aan respek en kennis. Ons moet saamwerk om oplossings te vind wat nie net die studente by staatsuniversiteite bevoordeel nie, maar almal wat toegang tot hoër onderwys wil hê.
Kayla van der Merwe (Foto: Verskaf)
Wat kan die studente doen in plaas daarvan om te protesteer?
Studenteleiers kan saamwerk met die universiteitsbestuur om oplossings vir die kwessies van studente te vind. Dit kan besprekings oor kostevermindering, finansiële hulp en akademiese ondersteuning insluit. ʼn Konstruktiewe verhouding met die universiteitsbestuur kan studente meer betrokke maak by die besluitnemingsproses. Dit kan ʼn beter geleentheid bied vir studente om hul behoeftes en belangstellings te kommunikeer.
Studente kan ander vorme van protesaksies gebruik om hul stemme te laat hoor Dit kan sosialemediaveldtogte, petisies en ander vorme van openbare bewusmakingsaktiwiteite insluit.
Studente kan betrokke raak by gemeenskapsaktiwiteite wat daarop gemik is om ongelykheid en armoede in die samelewing aan te spreek. Hierdie aktiwiteite kan projekte insluit wat daarop gemik is om onderwys in minder bevoorregte gemeenskappe te verbeter, ekonomiese ontwikkeling aan te moedig en armoede te bekamp. Die studente se deelname aan hierdie projekte kan hulle help om hul vaardighede en kennis te ontwikkel.
Dit is belangrik dat die studente alternatiewe maniere moet oorweeg om hul stem te laat hoor. Jaarlikse optogte is ʼn herhalende probleem. Kan ʼn doeltreffende oplossing gevind word, of is die studente daarop uit om hulle eie toekoms te vernietig?
- Kyla van der Merwe is ʼn tweedejaarstudent in politiek, filosofie en ekonomie aan Akademia. Sy het ʼn groot passie vir joernalistiek en die politieke gebeurtenisse rondom haar.
#JongStemme is ʼn projek deur Maroela Media en Solidariteit Jeug wat die jeug se stem in die openbare domein wil beklemtoon. Besoek Solidariteit Jeug se webblad by www.jeug.co.za vir hulp en raad met jou loopbaan.
As jy tussen 18 en 26 jaar oud is en ʼn meningstuk wil skryf, stuur ʼn e-pos na [email protected] en ons maak graag kontak met jou.
Die openbare universiteite se bestuur is onbevoeg en produkte van die nuwe bevoorregte elite.
En die ironie is daar is leerders wat wil studeer en nie die geleenthede het nie en dan is daar die huidige bevoordeeldes wat afbreek en vernietig onder die vaandel van betoog vir onredelike eise.
Baie goeie artikel.
Ons het ‘n groot verantwoordelikheid. Hulp is van die uitgestel belang en die gebeure by Wits is beslis noodkrete vir die wat dit so wil sien. Dit gaan nie help dat ons, ons eie huis in orde kry en ons bure lei honger nie. As ons anders oor hierdie sake dink, is dit net ‘n kwessie van tyd.
Kan jy jou voorstel waaroor die “studente” vanaand oor die black labels gesels?
Ek onthou hoe in 1990 ´n groot groep swart studente tydens ´n „betoging“ klaskamers by Wits gedemoleer en selfs aan die brand geteek het met duur rekenaars daarin. Omdat hulle glo benadelig gevoel het. Die Dekane en ander verantwoordelikes en dosente het geloofwaardig verras en ongesteld gelyk by ´n ope bespreking voor die Great Hall oor die gebeurtenisse en het geargumenteer dat (destyds 1990) reeds 90 % van die beurse aan swart studente gegee is en hulle (die dekane) hierdie gedrag nie verstaan nie. Ek het toe net by myself gedink hoe naïef kan hierdie dekane dan wees. Net om twee jaar later self baie naïef, hoewel ongemaklik en met ´n seer maag, aan ´n landswye referendum deel te geneem het.