Toetentaal

“… maar ons het uitgestrekte woestyne en krom grys bome wat houtbeen vasskop in die droë sand en koets teen die son …”

“nou is dit stoeptyd en vir oulaas soek hy oor sy ryk: die skemer het die bakens en die drade uitgepluk. en als is syne waar hy ook al kyk …”

“O gomgomgai! loep die voël wat die bont eiels lê. Sonbesie, wat het jy vil my te sê?”

“Wat is die slaap ʼn wondersoete ding!”

“… tot aan die einde van alle vrees waar ons ons boerse liefdes benoem: Pa, sy verskalwers en ek, my verse”

Ons kan oopbek verwonder aan die mooiste blomme daar onder, wat die aarde bedek het “toe God se saaisak hier geil gelek het”.

“jy moet soetjies na my kom met jou bewende hande …”

“Haai! dé – Rosie! Die brief stuur Piet vir jou!”