Taalgebruik: sʼn

Argieffoto

Ons sʼn, die seun sʼn, julle sʼn. Gebruikers van Afrikaans skryf soms dié besitlike voornaamwoord verkeerdelik as “sin”.

“Sʼn” dui besitting aan: Hierdie is my broer se kamer en daardie is my suster s’n.

Nog voorbeeldsinne:
Hierdie is my broer se kamer en daardie is my suster s’n.
’n Rok soos Kate s’n.
Dissipline is ouers se werk en nie onnies s’n nie.

• “Sʼn” volg ‘n selfstandige naamwoord om aan te dui dat dié selfstandige naamwoord die voorheen genoemde voorwerp besit, baie soos Engelse afkappingsteken ‘s.
• “Sʼn” word ook gebruik om besitlike voornaamwoorde te maak saam met woorde soos ons (ons s’n), u (u s’n), julle (julle s’n) en hulle (hulle s’n).

‘n “Sin” is een of meer woord(e) wat ’n selfstandige, afgeronde geheel vorm; volsin: Lang, maar helder sinne. • Gebruik liewer korter sinne. • Die boek wemel van swak sinne. • Die laaste sin van die testament is onduidelik. • jou sin voltooi • ’n sin ontleed.