’n Beter manier om van diktators ontslae te raak

Betogers naby die militêre hoofkwartiere in Khartoum, Soedan [9 April 2019]. (Foto: AP)

Twee Afrika-diktators is sedert die begin van April deur burgerlike opstande tot ’n val gebring. President Abdelaziz Bouteflika van Algerië het op 2 April bedank ná weke se opstande en betogings in sy land. Bouteflika het Algerië vir twee dekades met ’n ystervuis regeer. Die land se ekonomiese probleme en Bouteflika se besluit om homself vir nog vyf jaar as president van Algerië beskikbaar te stel, ten spyte daarvan dat hy 82 jaar oud is en ernstige mediese probleme het, het tot grootskaalse woede aanleiding gegee. Meer as een miljoen inwoners van Algerië het aan die opstand teen Bouteflika deelgeneem.

Verlede week het Omar al-Basjir se diktatorskap van drie dekades in Soedan tot ’n einde gekom. Sedert Desember verlede jaar het duisende gemotiveerde Soedanese daagliks aan betogings teen al-Basjir se regering deelgeneem. Hoewel Soedan groot oliereserwes het, is daar enorme armoede in die land.

Terwyl beide van hierdie diktators oor die jare nie geskroom het om geweld te gebruik om burgerlike opstand te onderdruk nie, was die afgelope tyd se opstande net te oorweldigend. Bouteflika se aanvanklike belofte dat hy net tot einde April as president sou aanbly was nie eers vir Algeriërs genoeg nie. Die tussentydse regering wat in Algerië aangewys is, het ’n hele paar van Bouteflika se voormalige lojaliste in hul midde en dit is duidelik dat die Algeriërs ook nie daarmee tevrede is nie. Hulle gaan nie rus voordat ’n volwaardige demokraties-verkose regering beheer oorneem nie.

Ook in Soedan het al-Basjir allerhande planne probeer beraam om aan bewind te bly. Uiteindelik was die opstande so wesenlik dat die weermag verlede week hom uit sy posisie moes dwing. Toe die Soedannese weermag voorstel dat hulle die land vir ’n oorgangstyd sou regeer, het die opstande weer vlamgevat. Die weermaghoof moes uiteindelik aankondig dat ’n burgerlike tussentydse regering wel ingestel sal word.

Dit is tans nog moeilik om te voorspel of Algerië en Soedan binnekort volwaardige demokrasieë gaan word. Dit is egter duidelik dat beide lande beter daaraan toe is as toe Bouteflika en al-Basjir in beheer was. Wat die afgelope paar weke in Algerië en Soedan gebeur het, vergelyk goed met wat in 2011 in Tunisië gebeur het. Hoewel Tunisië steeds wesenlike uitdagings het, is die land wel vandag ’n demokrasie.

In lande soos Libië en Jemen het dinge baie slegter verloop. Beide lande is vandag in oorlog gewikkel en grootskaalse lewensverlies en verwoesting is algemeen. Een belangrike verskil is natuurlik die betrokkenheid van buitelandse rolspelers. Grootskaalse vernietiging in lande soos Libië, Jemen en Irak is moontlik gemaak deur die betrokkenheid van lande soos die VSA, Saoedi-Arabië en talle Europese lande wat dodelike wapentuig en ammunisie gebruik en beskikbaar gestel het.

Wat ons die afgelope tyd in Algerië en Soedan gesien het, is hoe beide lande se burgery vanuit eie vermoë van diktators onslae geraak het. Dit is sekerlik nie altyd moontlik nie en kom soms teen ’n groot prys, maar die les wat die wêreld kan leer is dat wat in Algerië en Soedan gebeur het, soveel beter is as die wyse waarop diktators in Libië, Jemen en Irak verwyder is.

  • Hierdie nuuskommentaar word deur Pretoria FM verskaf. Luister daagliks na Klankkoerant op Pretoria FM vir die jongste nuuskommentaar.

Hierdie plasing is deur ’n onafhanklike persoon of onderneming saamgestel. Die menings en standpunte wat in hierdie skrywe uitgespreek word, is nie noodwendig die beleid of standpunt van Maroela Media se redakteurs, direksie of aandeelhouers nie. –Red

Meer oor die skrywer: Jaco Kleynhans

Jaco Kleynhans is hoof van internasionale skakeling vir die Solidariteit Beweging.

Deel van: Meningsvormers

ondersteun maroela media só

Sonder Maroela Media sou jy nie geweet het nie. Help om jou gebalanseerde en betroubare nuusbron se toekoms te verseker. Maak nou ’n vrywillige bydrae. Onthou – ons nuus bly gratis.

Maak 'n bydrae

Nou pra' jý

4 Kommentare

Rupert Ashford ·

Hoop jy is reg Jaco, maar as magte baie nader aan daardie lande as die “verraderlike” VSA en Europa hulle invloed laat geld en ‘n sekere broederskap die hef in die hand kry sal hierdie betogings min of meer die laaste wees wat daardie bevolkings ooit sal beleef. Hoop vir die beste.

Vannessa ·

Dis Suid-Soedan wat olieryk is, die islamietse republiek van Soedan waar die staatsgreep was het bitter min olie.

Ouboet ·

Jaco…ja.
Jy vergeet om te beklemtoon dat die lande wat jy as voorbeelde gebruik (waar die publiek in opstand gekom het), reeds op hul knieë is agv armoede…maw die publiek is desperaat.
Dit laat jou berig effe platval.

Leon ·

Nee, dit val nie plat nie. Algerie was ook nie so erg arm soos in heelwat ander lande nie. Nietemin, dis interessant dat sudan se president geval het, maar dis interessant dat die hoofstroommedia dit nie veel gedek het nie.

O wee, die gesang is uit! Die kommentaar op hierdie berig is gesluit. Kom kuier gerus lekker verder saam op ʼn ander artikel.