Alles vir die sleutelwoord "Chris Chameleon"

“Maar, het jy nog iets om te sê?” Conrad leun agteroor in sy sitplek aan die tafeltjie waarby ons gepeusel het voor die vertoning, skynbaar onbewus van die trefkrag van sy stelling, skryf Chris Chameleon.

My nuuskierigheid noop my toe tot ʼn oproep na een van Suid-Afrika se groot vragmotorvervoermaatskappye, met die versoek om twee dae saam te ry vir lewenservaring, skryf Chris Chameleon.

Vandag is dit anders; kennis is grotendeels van sy angel ontneem deur die inligtingsrewolusie. Want ons lewe nou in ʼn tyd waar kennis oor absoluut alles binne ʼn ommesientjie in die palm van jou hand beskikbaar is, skryf Chris Chameleon.

“Hoe ouer ʼn mens raak hoe moeiliker word dit om sterk vriendskappe te smee. Die aanvanklike ontmaskering wat met onskuldige gemak onder kinders die fondasies lê vir ʼn lewenslange vriendskappe, word met die jare moeiliker.”

Teen die dood self beskerm God nie, die dood is immers die onmisbare voertuig wat Sy mense weer terug aan Hom besorg, maar teen spesifiek die gruwel van die dood, dáárteen beskerm God.

As mens is ons deur die gang van ons ontwikkeling ingerig om ten eerste op die onmiddellike te fokus, ʼn neiging wat verskerp word deur gevaar of onbekende omstandighede.

“Ek het agtergekom dat vrees ʼn duiwelse saad is wat in die teelaarde van jou gemoed wortel skiet om ʼn plaag van onkruid en verterende pestilensie in die tuin van jou siel te versprei.”

As kind was ek nie daarvan bewus dat die lewe hom onder andere in fases afspeel nie. ʼn Mens kyk nou nie juis vanuit ʼn hoogte na jouself wanneer jy self kniehoogte is nie.

Mens merk in die boere om ons dat daar harde bene gekou word. Dapper glimlagte veg teen die stryd om nie as grynse te vergestalt nie …